Een moeder vertelt over het hilarische moment in het moederschap waarop ze even he-le-maal de mist in ging. Het had niet veel gescheeld, of de politie stond bij Marloes op de stoep.
Lees verder onder de advertentie
Marloes (29), samenwonend met Nathan (30), moeder van Renzo (2,5).
“Nog steeds weet ik niet hoe het kan dat de deur niet op de knip zat. Normaal hebben we altijd een dubbele beveiliging, zodat onze ondernemende peuter niet zomaar naar buiten kan lopen. Renzo was zoet Bumba aan het kijken, zodat ik met een gerust hart de was boven kon ophangen. Het enige geluid dat ik hoorde was dat van die zingende clown.
Blijkbaar werd er precies op het moment dat ik boven bij de wasmachine stond aangebeld. De meteropnemer. Renzo deed doodleuk open. Toen de man Renzo zag staan, vroeg hij hem of zijn papa en mama soms thuis waren. ‘Nee’, beweerde Renzo, ‘die zijn werken.’ Opa of oma dan? Een andere oppas? Nee, ook niet. Hij was alleen. ‘Nou’, zei de meteropnemer: ‘Doe dan de deur maar snel weer dicht.’ Achteraf vertelde de man mij dat hij zich kapot was geschrokken. Zo’n hummel en dan in zijn eentje thuis?
Lees verder onder de advertentie
Mis niks van Kek
Volg ons kanaal en lees als eerste nieuwe verhalen en columns
Twee man sterk
Niet wetende welk tafereel zich eerder had afgespeeld, deed ik een uur later open voor het energiebedrijf. Ze hadden inmiddels twee man sterk gestuurd. De meteropnemer had direct zijn baas gebeld en gevraagd of een collega later samen met hem het huis kon checken. Als het jongetje nog alleen was, zouden ze meteen de politie inschakelen. Typisch gevalletje kinderverwaarlozing. Ik heb wel tien keer gezegd dat ik gewoon thuis was, maar aan hun gezicht te zien vermoed ik dat ze toch de versie van mijn peuter geloofden.”
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?