Beeld: Canva
Jenna (36), geeft parttime les in geschiedenis. Ze is getrouwd met Sander, moeder van Jack (7) en Moon (3) en won 100.000 euro in de loterij.
“Toen ik dat enorme bedrag op mijn computerscherm zag staan, heb ik wel even het huis bij elkaar gegild. Je hoort weleens dat het winnen van een grote prijs voor mensen een traumatische gebeurtenis is. Er bestaan zelfs lotgenotenbijeenkomsten voor. Nu kan ik me voorstellen dat een miljoen je leven op z’n kop zet. Mijn prijs is natuurlijk geen bedrag om je baan voor op te zeggen – er ging ook nog eens 29 procent belasting af – maar met dik 70.000 euro was ik gewoon heel, heel erg blij.
Ik kwam er trouwens pas vijf weken na de trekking achter. Ons winnende lot lag namelijk verfomfaaid tussen de stapels tekeningen en knutsels van de kinderen. Sander klaagde altijd dat ik in ieder lullig krabbeltje een kunstwerk zie en daarom nooit wat weggooi, maar daarover heb ik hem sinds die dag niet meer gehoord.
Mijn prijs was wel een beetje traumatisch voor iemand anders: het nichtje dat mij het lot cadeau deed voor mijn 35e verjaardag. Ik heb zelf nog nooit aan een kansspel meegedaan. Voor mij is dat zoiets als een paraplu meenemen als het weerbericht nul procent kans op regen voorspelt. Natuurlijk besefte zij dat er een miniem kansje op een wel héél gul gebaar inzat. Maar daar ga je echt niet van uit als je niet met lege handen op iemands feestje wil komen en daarom nog even snel het pompstation induikt voor een ‘ludiek geintje’ – zoals zij het zelf omschreef.
Gelukkig gaat het om een familielid met wie we goed bevriend zijn. Mijn nichtje en haar man hebben een beter inkomen dan wij én ze gunnen ons gezin alles; ik kan me voorstellen dat de vriendschap met een niet-bloedverwant toch wel een deukje oploopt. Dat je op vakantie die winnende vriendin vervloekt als je ’s nachts in een lekkend tentje zit en weet dat zij op hetzelfde moment een fles champagne ontkurkt in haar vakantievilla. Maar toch: het eerste grote bedrag dat we uitgaven was voor mijn nicht: 5.000 euro voor een complete make-over van haar tuin, inclusief houten tuinhuisje waarin zij en haar man om en om uitslapen na een gebroken nacht.
Ze heeft duizend keer gezegd dat het echt niet had gehoeven, dus ik ga ervan uit dat ze niet jaloers is of zich ongemakkelijk voelt. Wel merk ik dat ik gesprekken over geld en uitgaven met haar een beetje vermijd. Ook heb ik nog geen echt exorbitante, in het oog springende dingen gekocht, een tas van Chanel of zo. Daarvoor voel ik me toch een beetje te bezwaard, denk ik.
Met het geld hebben we onze schulden afgelost. Vijf procent van onze hypotheek, zodat ons huis niet meer onder water staat. Een lening bij mijn vader van 3.000 euro voor de verbouwing van ons huis. En onze Volvo, die we op afbetaling hadden gekocht. Ik weet niet of je nu zoveel gelukkiger wordt van meer geld, maar wel dat financiële zorgen aardig op je gemoed kunnen drukken. Mijn vriend had kort voor die mooie dag in november moeten instemmen met een kleine salarisverlaging omdat het architectenbureau waarvoor hij werkt te weinig grote opdrachten binnenkrijgt.
Ik realiseer me dat wij het ook zonder die prijs goed hadden: op de school waar ik werk zijn er kinderen die nooit met vakantie gaan. Toch was het ons vóór de prijs nog nooit gelukt de buffer op te bouwen die het Nibud adviseert. Die is er nu wel, en dat is een last van onze schouders.
Als ik het over de prijs heb, spreek ik steeds over ‘we’, hoewel het geld strikt genomen alleen van mij is. Sander en ik zijn niet getrouwd, maar ik zie het geld als iets dat van ons vieren is. Toen ik nog geen vaste aanstelling had als leerkracht, droeg ik een tijd lang veel minder bij aan het huishouden dan Sander. Ik ben opgevoed met het devies dat je nooit afhankelijk moet zijn van een man, dus ik had daar nogal moeite mee. Met dit geld koop ik dat schuldgevoel met terugwerkende kracht een beetje af. Ik heb Sander een racefiets cadeau gedaan.
Voor Jack en Moon reserveer ik 5.000 euro die ze krijgen als ze achttien zijn, mits ze tot die tijd niet roken en drinken. Nee, we hebben ze niet verteld over de prijs, daarvoor vinden we ze nog te klein. Jack zou tegen zijn vriendjes zeggen dat we schatrijk zijn en Moon zal denken dat we de hele speelgoedwinkel op de hoek kunnen leegkopen.
Ondertussen slinkt het saldo op onze bankrekening in rap tempo. Helemaal als we straks ook nog een stacaravan kopen op een camping aan de Noord-Hollandse kust. Iets waar we al jaren van dromen. Ik heb mijn nichtje beloofd dat dat ook een beetje haar eigendom wordt: ze mag ze er altijd vakantie komen vieren. De champagne zal koud staan.
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
Francesca, een van de jonge deelnemers uit het programma Niet Klein Te Krijgen, is overleden. Het verdrietige nieuws werd gedeeld op het Instagramaccount van het programma, bij een foto van Francesca op een skateboard.
“Je krijgt er zoveel voor terug”, zeggen we vaak met sarcasme. Maar voor de gezinnen uit de populaire televisieserie Een Huis Vol klopt die uitspraak eigenlijk best aardig. De kinderbijslag die zij jaarlijks op hun rekening bijgeschreven krijgen is niet mis.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.
Soms heb je van die dagen waarop je van alles tegelijk probeert: werken, huishouden runnen, kinderen vermaken en ergens tussendoor ook nog ademhalen. En precies op zulke dagen lijkt het alsof je peuter een ingebouwd alarm heeft dat afgaat zodra jij even je handen vrij wilt hebben. Dan lonkt een tablet of telefoon wel heel […]
