Moeders met deze sterrenbeelden shoppen veel teveel voor hun kinderen
Jij hebt geen reden nodig om je kind te verwennen met het nieuwste van het nieuwste. Herkenbaar? Moeders met deze sterrenbeelden shoppen wel heel veel voor hun kinderen.
Veertig worden vond Rosa zo erg dat ze er alles aan doet zo lang mogelijk een jonge uitstraling te houden. En daar gaat veel geld in zitten.
Rosa (nu 43), ambtenaar, getrouwd met Timo (36) en moeder van Suze (4).
“In alles ben ik een laatbloeier: studeren, baan, man, kind. Pas na een stuk of zes half afgemaakte studies wist ik wat ik wilde worden. Ik kreeg mijn eerste serieuze relatie toen ik 34 was, met mijn huidige man, en was 38 toen ik met de pil stopte. Eerder had ik niet eens over kinderen nagedacht.
Mijn tempo verschilt van dat van leeftijdsgenoten, met wie ik weinig gemeen heb. Mijn man, vriendinnen, schoolpleinmoeders: ze zijn allemaal jonger. Ik verkeer in een totaal andere levensfase dan de gemiddelde veertiger, voel me een mid-twintiger. Alleen: mijn uiterlijk werkt daar niet aan mee. Niet vanzelf, tenminste. Ik ben sportief en slank, draag de laatste mode, maar aan mijn lichaam zie je af dat het allemaal wat minder strak wordt. Net iets meer lijntjes en ouderdomsfoutjes. Maar gelukkig leven we in een tijd waarin je, mits je geld hebt, daar niet mee hóeft te leven. En dus zoek ik naar middelen die helpen de zogenaamde tand des tijds te bestrijden.
Het begon allemaal zes jaar geleden met een spuitje botox in mijn fronsrimpel via een aanbieding van Groupon. Toen echt nog een niche. Voor 200 euro kon ik die nare krak die me mijn hele leven al stoorde weg laten spuiten. Ik vond dat eerder een medisch dan een schoonheidsprobleem. Ik kreeg immers zo vaak de vraag of ik soms boos was.
Maar ja, net als bij tatoeages is botox reuze verslavend. De frons was verdwenen, maar in mijn voorhoofd zat een diepe streep die nu meer opviel. En dan had ik lachrimpels bij mijn mond en vrij dunne lippen. Ik was nu toch al bij de plastisch chirurg, dus kon maar beter de hele handel laten aanpakken. Dus: lippen opspuiten en rimpels opvullen. Ik kreeg wel korting, maar uiteindelijk kostte de hele grap me 900 euro. Ik had nog geen kind, dus dat geld deed geen pijn. Maar ja, drie maanden later moest ik ‘voor het mooie’ de botox herhalen. Het was een soort onderhoudsspuit, zo meende mijn arts. Dus hing ik weer voor een paar honderd euro.
Nu mijn lippen zo mooi waren, durfde ik eigenlijk nog steeds niet breeduit te lachen. Ik had een spleet tussen mijn voortanden en een beetje een overbeet. Als jong meisje had de tandarts al eens geopperd dat ik aan een beugel moest, maar dat vond mijn moeder onzin. Onze hele familie had zo’n kloof, dat hoorde bij ons. Ik ben het absoluut niet met haar eens. Als mijn dochter ooit aan de beugel moet, zal ik geen moment twijfelen. Een mooi gebit is de eerste stap naar meer zelfvertrouwen en daarom al priceless.
Toevallig was ik net overgestapt naar een tandarts die tevens orthodontist was. Ik informeerde bij hem naar de mogelijkheden van een rechter gebit op latere leeftijd en hij raadde me doorzichtige slotjes aan die bijna niet opvielen en perfect waren voor volwassen beugeldragers. Hij verwachtte dat ik er ongeveer anderhalf jaar zoet mee zou zijn en beloofde me een modellen-smile. Ik was net bevallen van Suze en best onzeker over mijn lichaam. Een boost in de vorm van een modellen-uitstraling leek me geweldig.
De prijs van die beugel was een stuk minder aangenaam: ruim 2500 euro. Ik moest het uit eigen zak betalen, want mijn verzekering vergoedde niets. Er was immers geen medische noodzaak. Op dat moment dacht ik alleen maar aan het resultaat. Zonder het met Timo te overleggen zei ik ja en kwam ik dezelfde dag nog met slotjes op mijn tanden thuis. Voor Timo een enorme schok. Niet alleen qua fysieke verandering – het zoent toch anders, maar ook vanwege het kostenplaatje. Hij morde, mopperde en bromde, maar snapte uiteindelijk ook wel dat ik dit heel graag wilde. Al jaren probeerde hij me lachend op foto’s te krijgen. Zonder succes, ik schaamde me rot voor mijn gebit.
Lees ook: ‘Ze zeggen dat cosmetische chirurgie verslavend is. In mijn geval klopt dat wel’ >
Op zich hebben we financieel niets te klagen. Ik ben ambtenaar, werk 32 uur per week en verdien 2470 euro per maand. Timo werkt in de IT en haalt 3000 euro binnen. Als je dat bij elkaar optelt is dat best een hoop geld – zeker als je de kinderbijslag meerekent. Maar door de jaren heen hebben we ook een uitgavenpatroon opgebouwd dat daarbij past: een hypotheek van 1000 euro, vaste lasten van nog eens 1000 euro per maand, allebei een leaseauto, buitenschoolse opvang, Netflix-, Fox- en sportschoolabonnementen en een huishoudbudget van 600 euro. Ook sparen we voor onze oude dag, beleggen we en gaan we graag luxe op vakantie.
Aan het eind van de maand spelen we vaak net quitte of staan rood, zoals nu. Eerlijk gezegd is dat mijn schuld, want ik heb vorige week weer eens iets laten verfraaien. Nadat ik het beloofde filmsterrengebit had, vond ik mijn tanden namelijk nog niet mooi genoeg, want te geel. Daar wist mijn tandarts een oplossing voor: bleken. Ook daar hing een prijskaartje aan van 500 euro. Of ik meteen wilde afrekenen, vroeg hij.
Ik ben dolblij met m’n smile, maar we staan dus wel rood. Als Timo boos wordt zeg ik meestal, vrij naar Dolly Parton: ‘Schat, het kost veel geld om dit goddelijke lijf te onderhouden.’ Hij laat me begaan, omdat hij weet dat ik onzeker ben over mijn uiterlijk sinds ik de veertig ben gepasseerd. En ook omdat we zeven jaar schelen in leeftijd. Ik ben bang voor de aftakeling. Door die zo laat mogelijk in te laten gaan door middel van wat prikjes, hoop ik nog wat jaren leuk mee te kunnen. Ik krijg in ieder geval wel veel complimenten. Niet eens van Timo. Hij vindt me mooi zoals ik ben. Van hem mag het allemaal wel iets minder. Hij ziet het geld liever besteed aan gezinsactiviteiten.
Door alle verfraaiingen aan mijn uiterlijk houden we namelijk weinig over voor extraatjes. We willen al lang een weekendje naar zo’n Eftelinghotel met Suze. Maar ja: voor datzelfde geld heb ik net mijn tanden laten bleken. Voor volgende maand staat er weer een botox-APK op de planning, ik laat tegenwoordig ook mijn voorhoofd strak trekken. Dus de Efteling moet wachten. Daar voel ik me niet schuldig om. Suze komt niets tekort en heeft veel meer aan een blije dan aan een sombere moeder – al is het alleen maar omdat ik niet meer boos kan kijken.
Om het trouwens nog iets erger te maken: ik droom al tijden van een borstvergroting. Ik wil niets liever dan mijn slappe C-cup omzetten naar een volle D. Dat heb ik nog maar even niet gezegd tegen Timo. Eerst maar even een paar gezinsactiviteiten doen – dan kan ik het daarna altijd nog voorzichtig aan hem voorleggen.”
Dit artikel stond eerder in Kek Mama.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.