Beeld: Getty
Al tijden ligt Floor wakker als ze denkt aan december. Want hoewel zij en haar man fulltime werken, eindigen ze ieder jaar weer in de rode cijfers. En dat terwijl de kinderen nog klein zijn. Ze geeft ons een kijkje op haar bankrekening.
Banksaldo: € 1.053
Spaarrekening: € 1.500
Floor (31, pedagogisch medewerker) is getrouwd met Bart (33, werkt in de horeca) en is moeder van Willem (5), Jop (4) en Viv (3): “Het leven is ontzettend duur geworden. Het geld vliegt er iedere maand uit en in de decembermaand lijkt het wel helemaal een bodemloze put.
Bart en ik zijn allebei heel gelukkig met onze banen. We werken fulltime en dat moet ook wel, anders houden we ons hoofd echt niet boven water. We verdienen te veel voor een sociale huurwoning en te weinig om een hypotheek te krijgen. Of beter: we kunnen wel een hypotheek krijgen, maar voor dat bedrag koop je in het deel van Nederland waar wij wonen net aan een garage. We huren in de vrije sector en betalen 1480 euro per maand. We hebben vrienden die een koophuis hebben en minder kwijt zijn aan hypotheek. Het is echt krom, want dan krijgen ze nog hypotheekaftrek ook. Bart en ik zijn te laat geweest met de eerste stappen op de woningmarkt zetten. Hadden we dat meteen gedaan toen we elkaar leerden kennen, dan hadden we misschien nog wel een kans gemaakt. Nu pissen we voortdurend naast de spreekwoordelijke pot.
Die 1480 euro per maand is een flinke hap uit ons budget. We verdienen samen zo’n 4400 euro netto, wat best een behoorlijk bedrag is. Maar als ik daar vervolgens alle vaste lasten van aftrek, blijft er niet zoveel over. Dat we drie kinderen hebben, tikt ook behoorlijk aan. ‘Daar heb je zelf voor gekozen!’ riep mijn vader onlangs. Ik werd daar boos om. Natuurlijk hebben we daarvoor gekozen en ik ben ook dolgelukkig met mijn drietal. Maar feit is wel dat mijn vader en moeder óók drie kinderen hadden en dat konden bekostigen van alleen het inkomen van mijn vader. Mijn moeder heeft na de geboorte van mijn zus geen dag meer gewerkt en het huis dat ze destijds kochten, is allang afbetaald en vele tonnen meer waard. Je kunt die tijden simpelweg niet meer met elkaar vergelijken. Als je alleen al ziet wat ik elke maand naar de kinderopvang breng… En ja, daar krijgen we een deel van terug. Maar onder aan de streep betalen we nog wel 800 euro.
December is een maand waar veel mensen zich op verheugen. Ik niet, en dat heeft puur een financiële reden. Vroeger vond ik het heerlijk, al die lichtjes, de cadeautjes en dat gezellige sfeertje in huis. Nu denk ik alleen maar: hoe gaan we het deze maand redden? Ik probeer altijd al ver van tevoren cadeautjes voor Sinterklaas en kerst te scoren, maar daarmee red je het echt niet. Je wil dat je kinderen er leuk uitzien als je met kerst naar familie gaat, dus je koopt ook wat nieuwe kleding voor ze. Je pakt uit met lekker eten, een kerstboom en decoratie: ook als je op aanbiedingen let en je kerstballen recyclet blijft het een dure maand.
Bart en ik willen altijd een minimum van 1500 euro op onze spaarrekening hebben staan, voor onvoorziene uitgaven. Het liefst meer natuurlijk, maar we zijn tegenwoordig al blij dat we dat minimum in stand weten te houden. Het is nu al een paar jaar gebeurd dat we eind december op onze lopende rekening in de rode cijfers stonden. En als ik dan probeer te achterhalen waardoor dat precies gekomen is, weet ik het niet. Het is een optelsom. Het zijn allemaal kleine bedragen bij elkaar die het onder aan de streep voor ons niet te dragen maakt.
In onze omgeving heeft iedereen een koopwoning. En hoewel we het er nooit over hebben, kan ik wel gokken dat de meesten van onze vrienden ook een hoger inkomen hebben. Ik hoor ze tenminste nooit klagen over sinterklaas en kerst in één maand. Waar wij met moeite in de zomer een weekje weg boeken met de kinderen, gaan zij nagenoeg allemaal minimaal twee weken en vaak nog vliegen ook. Een paar van onze vrienden gaan in de winter ook nog skiën. Waar doen ze het van, vraag ik me met regelmaat af. Ik geef eerlijk toe dat ik er weleens jaloers van word. Vorig jaar had mijn zus haar drie kinderen onder de kerstboom een step gegeven, boven op alle cadeaus die ze al met sinterklaas hadden gekregen. Wij kunnen daar echt niet aan tippen. Willem, Jop en Viv zijn nu nog te klein om zich dat verschil te realiseren, maar er komt natuurlijk een moment dat ze zich met de feestdagen gaan meten aan hun neefjes en nichtje. Dat zij een spelcomputer krijgen en wij dat niet kunnen betalen. Daar zie ik tegenop.
Ik heb slapeloze nachten van de feestmaand. Bart maakt zich er niet zo druk om. Die kent geen decemberstress, die heeft ook nog nooit een cadeau voor de kinderen gekocht. Dat is binnen ons gezin ‘mijn taak’ – heel ongeëmancipeerd eigenlijk. ‘Ga anders naar de kringloopwinkel’, heeft hij weleens geroepen. Daar heb ik ook wel rondgekeken, maar het staat me toch tegen mijn kinderen een tweedehands cadeau te geven. Hetzelfde heb ik met tweedehands kleding. Ik vind het bewonderenswaardig dat anderen het zo goed kunnen vinden op Marktplaats of Vinted, maar ik vind dat er vooral heel veel tijd in gaat zitten en de keren dat ik op die manier iets heb gekocht, viel het altijd tegen. Ik koop wel wat in de uitverkoop. Maar inderdaad, dat is dan wel duurder dan tweedehands…
Ieder jaar gaan we in december naar het tuincentrum hier in de buurt. Daar is dan zo’n kerstshow waar de kinderen hun ogen uit kijken. Ik werp soms een blik op een prijskaartje van een kunstboom of een leuke kerstster met lichtjes, maar geen haar op mijn hoofd dat ik zoiets aanschaf. Wie legt er nou 499 euro neer voor een kerstboom? En wie koopt er nu voor 89 euro een miniatuurkerststalletje? Willem is nu op een leeftijd dat hij álles mooi vindt en wil hebben. Dat ik zo vaak ‘nee’ moet zeggen, vind ik lastig.
Tegelijkertijd komen onze kinderen echt niks tekort. Ze hebben een prachtig leven, we weten alle leuke gratis uitjes in de regio te vinden en ze zien er altijd uit om door een ringetje te halen. Dat ik ‘maar’ 180 euro in totaal uitgeef aan cadeautjes in de zak, merken zij niet. En dat wij al jaren dezelfde ballen in de boom hebben hangen, heeft nog niemand gestoord. Het is echt mijn eigen worsteling. Nu alweer ophikken tegen al dat lekkers in de supermarkt en dan die torenhoge rekening als je bij de kassa staat. En terwijl ik dit zo hardop uitspreek, schaam ik me ook. Want ik weet dat er gezinnen zijn waar echt niets mogelijk is in december. Misschien ben ik wel gewoon een beetje verwend.”
Het gezin Kraan heeft iets te vieren: er is weer een minibaby op komst! En terwijl ze zelf op een roze wolk zitten, blijkt het internet (zoals wel vaker) óók iets te melden te hebben.
Jaarlijks wordt ongeveer tien procent van de kinderen te vroeg geboren. Op Wereld Prematurendag wordt er aandacht gevraagd voor de impact van vroeggeboorte, om zo kinderen en hun ouders een hart onder de riem te steken. De start van deze kinderen is allesbehalve vanzelfsprekend en voor ouders is het een periode vol onzekerheid, hoop en […]
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (10). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Jij bent inmiddels al in dromenland en dan ineens word je wakker gemaakt door je kleine dreumes: daar staat-ie weer naast je bed. Met zijn dekentje, zeurende stem en enorm aanhankelijk. Je zou denken dat jouw kind een nachtmerrie heeft of bang is.
Babynieuws bij de familie Kraan! Het samengestelde gezin, bekend uit Een Huis Vol, verwacht een kindje. Moeder Linda is in verwachting en dat deelt de familie met een paar Instagramkiekjes.
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]
