Niet volgens het boekje: ‘Ik ben zwanger en wil geen enkele echo laten doen’

Deborah: “Ik ben momenteel 20 weken zwanger. Rond deze termijn zou ik een echo kunnen laten doen, waarbij mijn baby grondig wordt gecheckt op afwijkingen. Ik heb ervoor gekozen om deze echo en alle andere mogelijke echo’s niet te doen. Ik ben christelijk en vertrouw op het plan dat God voor mijn kindje heeft. Ook als mijn kind een afwijking heeft, is hij of zij meer dan welkom. Abortus is uit den boze in mijn geloof. Waarom zou ik dan nu al van een eventuele afwijking moeten weten? We zullen de zwangerschap toch niet afbreken. Ik kies er ook voor om geen NIPT-test te doen en we willen het geslacht nog niet weten. We zien vanzelf wat God voor ons bedacht heeft.

De verloskundigen

Bij onze verloskundigenpraktijk reageerden ze heel begripvol op deze beslissing. De echo’s zijn niet verplicht en het is niet de eerste keer dat iemand ze allemaal weigert. We gaan wel naar alle andere afspraken waar we voorlichting krijgen, we naar het hartje luisteren en er metingen en wegingen gedaan worden. Op die manier wordt de groei van ons kindje voldoende gemonitord, vinden wij.

Onbegrip

Helaas is niet iedereen in mijn omgeving zo begripvol als de verloskundigen zijn. Ik heb veel ongelovige vriendinnen en collega’s. Zij snappen niks van deze keuze en ik heb al vele discussies met ze moeten voeren. Ze leggen me dan de meest heftige hypothetische situaties voor. Wat als er iets levensbedreigends met mijn baby aan de hand is? En er nog iets gedaan kan worden als ze er op tijd achter komen via een echo? Of wat als mijn baby gehandicapt is? Wil ik het dan niet nu al weten zodat ik me kan voorbereiden op de zorg? Niet alleen vind ik het heel vermoeiend om deze gesprekken constant te voeren, ook vind ik het zwaar om me steeds maar dit soort pijnlijke, negatieve taferelen te moeten inbeelden. Het voelt soms alsof ze me angsten willen aanpraten en dat vind ik kwetsend. Ook merk ik dat ze vaak geen genoegen nemen met mijn antwoord – dat ik Gods plan aanvaart zoals het is. Ook dat vind ik kwetsend: waarom is mijn argument in hun ogen niks waard?

Het bevalplan

Ik praat ook niet graag met ze over de bevalling. Ik zou graag zo natuurlijk mogelijk bevallen, dus zonder pijnbestrijding. Als ik dit vertel, zijn vriendinnen die met pijnbestrijding zijn bevallen vaak beledigd. Alsof ik daarop neerkijk, wat natuurlijk helemaal niet het geval is. Of ze zeggen dat ik er vast van terugkom als ik de pijn eenmaal ervaar. Waarmee ze impliceren dat het mij waarschijnlijk niet zal lukken om zonder pijnbestrijding te bevallen. Het maakt dat ik tegenwoordig vaak roep dat ik geen bevalplan heb als mensen erover beginnen, gewoon om maar snel van het onderwerp af te zijn.

Oordelen

Het lijkt erop dat mensen zijn vergeten dat echo’s helemaal niet verplicht zijn. Omdat bijna iedereen ze laat doen, ben je opeens raar als je ervoor kiest om dit niet te doen. Terwijl er vroeger niet eens echo’s waren. Ik ben blij dat ik steun heb van God en de gemeenschap in de kerk. Daar vind ik genoeg mensen waarmee ik wel fijne gesprekken over mijn keuzes kan voeren, zonder al die oordelen.”

In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.