Beeld: Getty Images
Niet iedereen bewandelt de gebaande paden tijdens de zwangerschap of het moederschap. Sommige vrouwen kiezen er zelfs voor het juist helemaal niet volgens het boekje te doen. Neem Deborah (26) die zwanger is van haar eerste kindje en vanwege haar geloof heeft besloten dat ze geen echo’s wil laten doen.
Deborah: “Ik ben momenteel 20 weken zwanger. Rond deze termijn zou ik een echo kunnen laten doen, waarbij mijn baby grondig wordt gecheckt op afwijkingen. Ik heb ervoor gekozen om deze echo en alle andere mogelijke echo’s niet te doen. Ik ben christelijk en vertrouw op het plan dat God voor mijn kindje heeft. Ook als mijn kind een afwijking heeft, is hij of zij meer dan welkom. Abortus is uit den boze in mijn geloof. Waarom zou ik dan nu al van een eventuele afwijking moeten weten? We zullen de zwangerschap toch niet afbreken. Ik kies er ook voor om geen NIPT-test te doen en we willen het geslacht nog niet weten. We zien vanzelf wat God voor ons bedacht heeft.
Bij onze verloskundigenpraktijk reageerden ze heel begripvol op deze beslissing. De echo’s zijn niet verplicht en het is niet de eerste keer dat iemand ze allemaal weigert. We gaan wel naar alle andere afspraken waar we voorlichting krijgen, we naar het hartje luisteren en er metingen en wegingen gedaan worden. Op die manier wordt de groei van ons kindje voldoende gemonitord, vinden wij.
Helaas is niet iedereen in mijn omgeving zo begripvol als de verloskundigen zijn. Ik heb veel ongelovige vriendinnen en collega’s. Zij snappen niks van deze keuze en ik heb al vele discussies met ze moeten voeren. Ze leggen me dan de meest heftige hypothetische situaties voor. Wat als er iets levensbedreigends met mijn baby aan de hand is? En er nog iets gedaan kan worden als ze er op tijd achter komen via een echo? Of wat als mijn baby gehandicapt is? Wil ik het dan niet nu al weten zodat ik me kan voorbereiden op de zorg? Niet alleen vind ik het heel vermoeiend om deze gesprekken constant te voeren, ook vind ik het zwaar om me steeds maar dit soort pijnlijke, negatieve taferelen te moeten inbeelden. Het voelt soms alsof ze me angsten willen aanpraten en dat vind ik kwetsend. Ook merk ik dat ze vaak geen genoegen nemen met mijn antwoord – dat ik Gods plan aanvaart zoals het is. Ook dat vind ik kwetsend: waarom is mijn argument in hun ogen niks waard?
Ik praat ook niet graag met ze over de bevalling. Ik zou graag zo natuurlijk mogelijk bevallen, dus zonder pijnbestrijding. Als ik dit vertel, zijn vriendinnen die met pijnbestrijding zijn bevallen vaak beledigd. Alsof ik daarop neerkijk, wat natuurlijk helemaal niet het geval is. Of ze zeggen dat ik er vast van terugkom als ik de pijn eenmaal ervaar. Waarmee ze impliceren dat het mij waarschijnlijk niet zal lukken om zonder pijnbestrijding te bevallen. Het maakt dat ik tegenwoordig vaak roep dat ik geen bevalplan heb als mensen erover beginnen, gewoon om maar snel van het onderwerp af te zijn.
Het lijkt erop dat mensen zijn vergeten dat echo’s helemaal niet verplicht zijn. Omdat bijna iedereen ze laat doen, ben je opeens raar als je ervoor kiest om dit niet te doen. Terwijl er vroeger niet eens echo’s waren. Ik ben blij dat ik steun heb van God en de gemeenschap in de kerk. Daar vind ik genoeg mensen waarmee ik wel fijne gesprekken over mijn keuzes kan voeren, zonder al die oordelen.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Over seks praten we liever niet op het schoolplein, maar zelfs binnen een jarenlang huwelijk blijft het vaak een taboe. Terwijl het, volgens relatietherapeuten, juist enorm veel zegt over de gezondheid van een relatie.
