Beeld: Getty Images
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
Simone (37) woont samen met Hein (38). Samen zijn ze ouders van Timo (8), Mayke (6) en Liv (3).
“Natuurlijk snapte ik Hein, toen hij na de zoveelste escalatie met zijn ouders een jaar geleden het contact wilde verbreken. Zijn leven lang stelden ze torenhoge eisen aan hem, en projecteerden al hun eigen tekortkomingen op hun zoon. Het niveau van zijn studie was niet hoog genoeg, zijn baan betaalde niet voldoende. Ons huis was te standaard en zelfs ik moest het ontgelden; had hij echt geen meisje uit een betere ‘klasse’ kunnen vinden?
Ik nam hun oordelen nooit zo serieus, ik zag waar ze vandaan kwamen. Dat hun zelfbeeld laag was en ze zich teleurgesteld voelden door het leven. Zelf had ik al een tijd geen ouders meer toen ik Hein ontmoette, die kwamen om het leven toen ik pas negentien was. De jarenlange therapie die volgde, zorgde ervoor dat ik leerde om de pijn van anderen bij die anderen te laten, en vooral niet van mezelf te maken.
“Ik stelde een eis aan de breuk met zijn ouders: onze kinderen mochten er niet onder lijden”
Het bij tijd en wijle onmogelijke gedrag van de enige grootouders van mijn kinderen, had niets met Hein of ons te maken, dat was hun eigen pijn. Maar de grootsheid om dat te overzien, kun je niet van een ander verlangen. En zo liet ik het gebeuren dat Teun de banden met zijn ouders doorknipte. Wel stelde ik er een eis aan: onze kinderen mochten er niet onder lijden. Voor hen waren Heins ouders een lieve, betrokken opa en oma. Zij stonden buiten dit conflict.
Lees ook – Breken met een familielid: ‘Na die dag heb ik mijn moeder nooit meer gezien’ >
Hein ontplofte toen ik mijn eis op tafel legde. Het waren zijn ouders, daar had ik niets over te zeggen, stelde hij. Dat vond ik niet. Nu we kinderen hadden waren onze families versmolten, en er was geen alternatief, met mijn ouders goed en wel onder de groene zoden. Ik was bereid mijn eigen contact met zijn ouders op een laag pitje te zetten, maar daar trok ik dan ook de grens.
“Hij ontplofte toen ik mijn eis op tafel legde. Het waren zijn ouders, daar had ik niets over te zeggen”
Tot op de dag van vandaag heb ik voet bij stuk gehouden. Het lukt me het onderwerp te omzeilen wanneer de kinderen en ik zijn ouders zien, maar thuis gaat het er minder gemoedelijk aan toe. Hein neemt me kwalijk dat ik in zijn ogen geen partij kies.
De grap is, dat doe ik wel: ik kies voor onze kinderen. Ik laat familiepatronen uit het verleden niet op hun schouders rusten, ik geef mijn kinderen een schone lei om hun familiesysteem opnieuw op te bouwen. Ik kan alleen maar hopen dat mijn vriend dat ooit inziet, en de vrijheid die mijn stellingname hen geeft omarmt.”
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Over seks praten we liever niet op het schoolplein, maar zelfs binnen een jarenlang huwelijk blijft het vaak een taboe. Terwijl het, volgens relatietherapeuten, juist enorm veel zegt over de gezondheid van een relatie.
