Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Sharida (34) woont samen met Lars (36) en is moeder van de stilgeboren Malou, Thirze (6) en Yentl (4).
“Het is negen jaar geleden. Nog voordat stilgeboren kinderen onder de 24 weken geregistreerd mochten worden in het persoonsregister. Onze dochter Malou werd geboren met 22 weken. Ze kreeg geen grafje, bestaat niet voor de wet. Maar voor mijn vriend en mij leeft ze nog elke dag. Er is geen ochtend dat ik wakker word zonder haar in gedachte, en in het medaillon om mijn nek, draag ik haar foto. Toch heb ik onze dochters Thirze en Yentl nooit verteld over hun overleden zus. Het lijkt me nog te ongrijpbaar voor ze. Malou had nooit een kamertje in huis, en de foto’s die we van haar hebben zijn zo expliciet, dat ik mijn kinderen er nog niet aan durf bloot te stellen.
Lees ook
‘Mijn zoon overleed vlak voor zijn eerste verjaardag’ >
Maar hoe ouder de kinderen worden, hoe meer het voelt alsof ik lieg over hun afkomst. Alsof ik iets heel essentieels achterhoud van ons gezin, hun basis. Dus wil ik ze vertellen over hoe mama vroeger al eens een baby in haar buik had, maar dat ze is doodgegaan. Veel te heftig, vindt Lars. Volgens hem moet je kinderen daar op deze leeftijd nog helemaal niet mee belasten. Als ze de dood van hun zus nog niet volledig kunnen duiden, roepen we misschien wel een pijn op die gebaseerd is op onbegrip, in plaats van realisme.
Ik denk niet dat we ze schaden door nog even niet te vertellen over Malou. Het is niet dat ze daardoor nu iets missen. Maar ik wil dat ons héle gezin er mag zijn, en daar hoort Malou bij. Achteraf wens ik dat we onze kinderen vanaf hun geboorte hadden opgevoed met de wetenschap over Malou. Dan was ze een gegeven geweest, een natuurlijk onderdeel van ons leven. Maar dat is achteraf kijken. Wat is nu het juiste moment of de juiste leeftijd om onze kinderen te vertellen over hun overleden zus, en hoe doen we dat dan?”
Meer afleveringen van het dilemma? Elke dinsdag komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.
Soms voelt het moederschap een beetje alsof je een volle inbox probeert leeg te werken terwijl er continu nieuwe mails binnenploppen. Werk, partner, boodschappen, administratie, vriendinnen die je alweer veel te lang niet hebt gezien… en oh ja, die kinderen die ook nog aandacht, hulp met huiswerk en een fatsoenlijke maaltijd willen. Geen wonder dat […]
Iedere moeder kent ‘m: die ene vader op het schoolplein die áltijd een grap paraat heeft, met iedereen een praatje maakt en stiekem misschien bijna een beetje té charmant is. Is het toeval? Nee hoor, de sterren hebben er een handje in.
Vanaf volgend jaar last Soundos El Ahmadi een pauze in.
Ongelijke verdeling in salaris, het zal bij praktisch elk gezin voorkomen. Zo ook bij Charlotte en haar vriend. Haar vriend verdient een stuk meer dan zij. Niet per se erg, maar bij hen wordt het een steeds groter issue.
Feest in huize Blom en tijd voor beschuit met muisjes, want hun dochtertje (lees: negende kind) is geboren!
Soms gebeuren er dingen die je nooit verwacht… zoals bevallen tussen de frietjes en milkshakes. Voor Alyce Rotunda uit Michigan werd dit werkelijkheid toen haar vierde kindje besloot niet te wachten tot het ziekenhuis. Haar dochtertje Matilda (inmiddels liefkozend McTilly genoemd) maakte haar entree op een parkeerplaats van McDonald’s, vertelt ze aan TODAY.
