Beeld: Getty Images
‘Verdergaan’ na het verlies van je kind? Dat is onmogelijk, weet Jennifer Canvasser uit ervaring. Op haar blog geeft ze tips hoe je wél met dat hartverscheurende verlies om kunt gaan.
De zoon van Jennifer overleed vlak voor zijn eerste verjaardag aan de complicaties van een ernstige darmziekte. ‘Toen we het ziekenhuis daarna verlieten, kregen we een boekje mee over het verliezen van een kind’, vertelt Jennifer. ‘Het laatste wat ik wilde lezen, was een boek over stervende baby’s. Inmiddels zijn we jaren verder en heb ik het nog steeds niet opengeslagen.’
Jennifer heeft op andere manieren geprobeerd om het met enorme verlies om te gaan. Hoe, dat vertelt ze niet, maar ze geeft op haar blog wel een aantal tips voor ouders die dit ook overkomt. ‘Dingen waarvan ik wou dat ik iemand ze mij verteld had toen Micah overleed’, vertelt ze. ‘Bijvoorbeeld dat je altijd de ouder van je kind zal blijven. Je kind is voor altijd een deel van je leven. En ook dat je niet de enige bent die dit overkomt. Duizenden anderen ouders verliezen een kind aan deze darmziekte en zij kunnen je steunen in die moeilijke tijd.’
Lees ook:
Renée verloor haar tweeling van 21 weken op vakantie: ‘Het zwaarste wat ik ooit heb meegemaakt’ >
Vaak wordt gezegd: hoe moeilijk ook, je moet verder, na een heftig verlies. In dit geval geldt dat niet, zegt Jennifer. ‘Er is geen ‘verder gaan’ na het verlies van je kind. Tijd heelt de wonden niet. De liefde die je voor je kind hebt is blijvend, ook als hij niet fysiek bij je is.’
Ze heeft ook ervaren dat je als rouwende ouder allerlei emoties voelt. ‘In de maanden, jaren daarna voel je van alles: verdriet, vreugde, spijt. Maar ook wanhoop, dankbaarheid en hoop. Ik kan alleen maar zeggen: sta jezelf toe om al die emoties te ervaren en te voelen.’
Ze geeft ook enkele praktische tips. Zoek de natuur op, bijvoorbeeld. ‘Een wandeling door het bos of gewoon struinen door je tuin kan rustgevend werken. En eer je kind, als dat je helpt. Door een dagboek bij te houden of iets kunstzinnigs over hem te maken bijvoorbeeld.’
Tot slot moet je er volgens haar rekening mee houden dat alles je aan je kind zal doen denken de komende jaren. ‘Een liedje, een verhaal of zelfs gewoon een simpel geluid. Je leert daar mee om te gaan, maar houd in je achterhoofd dat het soms toch nog plotseling en onverwacht kan zijn. En last but not least? Weet dat je elke dag sterker wordt. Hoewel het zwaar is, leer je je kind in plaats van in je armen, in je hart te dragen.’
Nog meer persoonlijke verhalen lezen?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of neem een abonnement >
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Met pijn in haar hart moet Janneke Jelies afscheid nemen van oudste dochter Jennie, die haar plek onder de Spaanse zon niet kan vinden.
Bernike (29) is getrouwd met Ruben (31) en moeder van een dochter (0). In haar columns schrijft ze scherp, geestig en met zelfspot over de realiteit van het jonge ouderschap – waarbij ze oog heeft voor het absurde in het alledaagse.
De zomervakantie: zes weken vol quality time, ijsjes, knutselprojecten en gezellige uitjes. In theorie. En voor sommige moeders pakt het ook vast zo uit…
