‘Mijn zoon overleed vlak voor zijn eerste verjaardag’

De zoon van Jennifer overleed vlak voor zijn eerste verjaardag aan de complicaties van een ernstige darmziekte. ‘Toen we het ziekenhuis daarna verlieten, kregen we een boekje mee over het verliezen van een kind’, vertelt Jennifer. ‘Het laatste wat ik wilde lezen, was een boek over stervende baby’s. Inmiddels zijn we jaren verder en heb ik het nog steeds niet opengeslagen.’
 

Niet de enige

Jennifer heeft op andere manieren geprobeerd om het met enorme verlies om te gaan. Hoe, dat vertelt ze niet, maar ze geeft op haar blog wel een aantal tips voor ouders die dit ook overkomt. ‘Dingen waarvan ik wou dat ik iemand ze mij verteld had toen Micah overleed’, vertelt ze. ‘Bijvoorbeeld dat je altijd de ouder van je kind zal blijven. Je kind is voor altijd een deel van je leven. En ook dat je niet de enige bent die dit overkomt. Duizenden anderen ouders verliezen een kind aan deze darmziekte en zij kunnen je steunen in die moeilijke tijd.’

Lees ook:
Renée verloor haar tweeling van 21 weken op vakantie: ‘Het zwaarste wat ik ooit heb meegemaakt' >
 

Vaak wordt gezegd: hoe moeilijk ook, je moet verder, na een heftig verlies. In dit geval geldt dat niet, zegt Jennifer. ‘Er is geen ‘verder gaan’ na het verlies van je kind. Tijd heelt de wonden niet. De liefde die je voor je kind hebt is blijvend, ook als hij niet fysiek bij je is.’

Ze heeft ook ervaren dat je als rouwende ouder allerlei emoties voelt. ‘In de maanden, jaren daarna voel je van alles: verdriet, vreugde, spijt. Maar ook wanhoop, dankbaarheid en hoop. Ik kan alleen maar zeggen: sta jezelf toe om al die emoties te ervaren en te voelen.’
 

In je hart

Ze geeft ook enkele praktische tips. Zoek de natuur op, bijvoorbeeld. ‘Een wandeling door het bos of gewoon struinen door je tuin kan rustgevend werken. En eer je kind, als dat je helpt. Door een dagboek bij te houden of iets kunstzinnigs over hem te maken bijvoorbeeld.’

Tot slot moet je er volgens haar rekening mee houden dat alles je aan je kind zal doen denken de komende jaren. ‘Een liedje, een verhaal of zelfs gewoon een simpel geluid. Je leert daar mee om te gaan, maar houd in je achterhoofd dat het soms toch nog plotseling en onverwacht kan zijn. En last but not least? Weet dat je elke dag sterker wordt. Hoewel het zwaar is, leer je je kind in plaats van in je armen, in je hart te dragen.’