Beeld: Canva
Soms denk je dat je alles al voelt en weet tijdens je zwangerschap. Maar niets bereidt je voor op de onverwachte emoties die kunnen opduiken als anderen zich ineens mengen in iets dat voor jou zo persoonlijk voelt. Zoals het kiezen van de voornaam van je kind.
Marie, moeder van Elias (1): “Toen ik zwanger was van ons zoontje, stond ik op een blauwe wolk. Alles voelde magisch, spannend en nieuw. Mijn man en ik waren er al vrij snel uit: als het een jongetje zou worden, zou hij Zayn heten. Kort en krachtig, precies wat we wilden. We zagen het al helemaal voor ons: kleine Zayn die straks in de box zou liggen, zijn naam op het geboortekaartje of op een geboortetegeltje. Het was perfect. Vonden wij.
Omdat ik altijd een hechte band met mijn moeder heb gehad, wilde ik haar als eerste vertellen welke voornaam we hadden gekozen. Ze is niet alleen mijn moeder, maar ook mijn beste vriendin. Dus op een avond, met mijn hand op mijn buik en tranen in mijn ogen van geluk, zei ik: ‘Mam, we noemen hem Zayn.’
Ze keek me aan, en ik wist het meteen. Ze fronste. ‘Zayn?’ vroeg ze langzaam. ‘Hm… vind je dat echt een mooie naam?’ Ze lachte erbij, alsof ze het luchtig bedoelde. Maar het raakte me. Die paar woorden kwamen harder aan dan ik had verwacht. En toen kwamen er meer opmerkingen. Dat het wel erg ‘hip’ was. En dat ze het niet bij ons vond passen.
Ik probeerde het van me af te zetten. ‘Het is onze keuze’, zei ik steeds tegen mezelf. Maar haar stem bleef in mijn hoofd galmen. Zij, die altijd zo trots op me was. Die me steunde in alles. En nu vond zij de naam van mijn ongeboren kindje en haar kleinzoon niks.
Uiteindelijk hebben we besloten om toch verder te kijken. Niet omdat ik per se naar haar wilde luisteren, maar omdat ik merkte dat ik zelf begon te twijfelen. Ik vond haar mening blijkbaar toch erg belangrijk. Elke keer als ik ‘Zayn’ zei, hoorde ik haar stem. En ik wilde niet dat mijn zoon een naam zou dragen, wetende dat zijn oma zijn naam niet mooi vond.
We kozen uiteindelijk voor Elias. Een naam waar zij ook meteen enthousiast over was. En eerlijk: ik ben er inmiddels net zo dol op. Maar het heeft me wel iets geleerd: ik snap nu waarom de meeste mensen de naam van hun baby pas na de geboorte bekendmaken. Als het kindje er eenmaal is, zeggen mensen niks negatiefs meer. Dan hoort die voornaam gewoon bij dat kleine mensje in je armen. Dus de volgende keer houden we het lekker voor onszelf. Hoe lief mijn moeder ook is.”
Lauren had een ander probleem. Haar stiefmoeder verbood haar haar favoriete babynaam. Je leest het hier.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.
Kerst: het feest van lichtjes, liefde… en chaos. Dat wij moeders alle kerstballen hoog moeten houden wisten we natuurlijk al, maar soms zouden we dat wel even anders willen.
Ze komen onafgesproken opdagen in identieke outfits, raakten twee keer tegelijk zwanger en bevielen naast elkaar in het ziekenhuis. De band tussen Sara Kalkhoven (31) en Mariëlle Liefting (35) is zo symbiotisch, dat het haast ongeloofwaardig is.
Het worden bijzondere feestdagen voor Anne-Marie Rozing en vriendin Laura. Ze vieren voor het eerst kerst met hun zoontje Jules in hun midden. En die knusse kerstdagen gaan niet voorbij zonder leuke tradities. Wij spraken Anne-Marie over de kerstplannen met baby Jules.
