‘Pas op m’n 23e was ik voor ’t eerst geen tweeling maar mezelf’

Natascha: “‘Moet je nou alweer je zus bellen,’ zegt een van onze mannen soms, ‘je hebt haar gisteren toch al gesproken?’ Maar wij raken nooit uitgepraat en niemand begrijpt mij beter dan Esther. Als baby hadden we al onze eigen brabbeltaal en tegenwoordig maken we moeiteloos elkaars zinnen af.

Op eigen benen

Dat we een tweeling zijn gaf ons vroeger veel zelfvertrouwen. Samen durfden we meer, zochten we het avontuur op. Op een feestje binnen­stappen was met z’n tweeën een stuk minder spannend en tijdens vakanties kropen we ’s nachts soms stiekem de tent uit om over de camping te struinen. We vormden een team en dat was voor ons zusje weleens lastig. Zij is vijf jaar jonger en onze band met haar is heel goed, maar zij moest wel tegen ons ‘opboksen’ en voelde zich soms alleen.

Tegelijkertijd: voor onszelf was het ook niet altijd even makkelijk. Overal werden Esther en ik als duo gezien en met elkaar ver­geleken. Qua uiterlijk – is de een net wat dikker, heeft de ander nou een pukkel? – maar ook in prestaties. Dat we werkelijk alles samen deden, van turnen tot pianoles en zwemmen, hielp natuurlijk niet mee.

Onze ouders benadrukten dat we afzonderlijke individuen zijn. Ze kleedden ons bewust verschillend en we deden de mavo ieder op een andere school. Toch gingen we pas echt op eigen benen staan toen ik op mijn 23e als au pair naar New York ging. Daar was ik voor het eerst geen twee­ling, maar mezelf. Natascha. Ik maakte er nieuwe vrienden en vond de rust om mezelf te ontdekken en ontwikkelen. Ondertussen kreeg Esther in Nederland een relatie en kocht ze een huis. In die periode ontstond bij ons beiden het vertrouwen: we kunnen het ook alleen.

Lees ook – Papa Rory over vroeggeboorte tweeling: ‘Het heftigste moment in mijn leven’ >

Gedeelde werkplaats

Het grappige is dat we nu toch al jaren bij hetzelfde bedrijf werken, een uitzend­bureau in zorg en welzijn. Letterlijk naast elkaar ook, hè? Bij binnenkomst word ik vaak begroet met ‘Hoi Esther!’ en andersom.

Een tijdje geleden zaten we ieder nog in een andere vestiging. Een monteur die niet wist dat wij een tweeling waren, had eens op één dag een afspraak met ons ­allebei. Een kwartier nadat hij bij mij vertrokken was, arriveerde hij op Esthers kantoor en zei stomverbaasd: ‘Hoe kan jij zó snel weer achter je bureau zitten?’ Dat soort dingen blijft komisch.”

In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.