Beeld: Getty Images
De puberteit is een lastige fase. Niet alleen voor de pubers, maar ook voor de ouders. Marloes heeft nu te maken met een puberdochter die verliefd is. En helaas niet op een jongen waar zij enthousiast over is.
“Het begon allemaal zo onschuldig. ‘Mam, dit is Timo’, zei mijn dochter, terwijl ze een jongen met een scheve glimlach naar binnen trok. Timo, 17 jaar, was super beleefd. Hij gaf me een hand, zei: ‘U heeft een prachtig huis.’ Hij bood zelfs aan om de afwas te doen nadat we samen hadden gegeten. Het soort jongen dat je denkt te willen voor je dochter. Toch wringt er iets. Vanaf het eerste moment.
Timo is beleefd, maar misschien wel té beleefd. Alsof hij een rol speelt. Bij alles wat hij zegt of doet, heb ik het gevoel dat hij een onzichtbare checklist afwerkt. Complimentje geven? Check. Schoonmoeder imponeren? Check. Hij doet poeslief tegen mijn dochter als ik erbij ben, maar als ik niet kijk, vang ik soms een glimp op van iets anders. Een blik. Een toon in zijn stem. Alsof het masker dan even afglijdt. En ik weet niet waarom, maar het laat me niet los.
Zes maanden zijn ze nu samen, en ik herken mijn eigen dochter niet meer. Noa, mijn vrolijke, pientere meid van vijftien, is veranderd in een tiener die ik amper begrijp. Ze is prikkelbaar en snauwt me af om van alles en nog wat. Maar dat is niet het enige. Haar kamer werd steeds rommeliger, ze komt steeds vaker te laat thuis en als klap op de vuurpijl is ze begonnen met vapen. ‘Iedereen doet het’, zei ze toen ik haar ermee confronteerde en daarmee was de kous af. Ook qua make-up is ze volledig veranderd. Van bijna niets naar een dikke laag foundation en eyeliner.
De regels waar we altijd samen achter stonden, lijken ineens niet meer te gelden. ‘Ik ben om tien uur thuis’, zei ze laatst. Het werd half twaalf. Toen ik boos werd, haalde ze haar schouders op. En elke keer vraag ik me af: is dit de puberteit, of heeft Timo hier iets mee te maken?
Ik weet hoe het klinkt. Een overbezorgde moeder die haar dochter niet los kan laten. Dat zeggen mijn vriendinnen in ieder geval. Maar het is meer dan dat. Ik voel gewoon dat er iets niet klopt. Ik zie het in de manier waarop Timo soms tegen Noa praat, een subtiele neerbuigendheid die anderen misschien niet opmerken. Of hoe hij haar steeds vaker ophaalt in plaats van dat ze met haar vriendinnen afspreekt. Hij lijkt haar wereld kleiner te maken, en Noa merkt het zelf niet eens.
Toen ik haar er voorzichtig naar vroeg, ontplofte ze. ‘Je wil gewoon niet dat ik gelukkig ben.’ Haar woorden sneden door me heen, maar het bevestigde ook mijn angst. Sinds wanneer is mijn dochter bang dat ik haar geluk in de weg sta?
Ik voel me machteloos. Noa is verliefd en ziet niet wat ik zie. Als ik te streng ben, duw ik haar misschien alleen maar verder in zijn armen. Maar als ik niets doe, ben ik bang dat ze zich verliest in een relatie die niet goed voor haar is.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
Kinderen en een outfit kiezen: het is een combinatie die in veel gezinnen zorgt voor dagelijkse discussies, dramatische modeshows en onverwachte stijlkeuzes. Wat doe je als ouder: blijf je strijden, of laat je ze een keer zelf ervaren wat werkt en niet? Maartje koos voor dat laatste.
Als je je kindje bij iemand onderbrengt, wil je diegene echt kunnen vertrouwen. Logisch. Als dat in de praktijk niet blijkt te kunnen, is dat als een klap in je gezicht. Het overkwam Nikkie.
Je weet dat beklemmende gevoel als je per ongeluk appjes leest die niet voor jouw ogen bestemd waren? Of als je partner wel héél vaak “gewoon een collega” noemt? Experts slaan alarm: emotionele affaires komen steeds vaker voor. En nee, het hoeft niet fysiek te zijn om pijnlijk te zijn.
Voor de schoolfoto kleed je je kind natuurlijk aan in de mooiste kleren. Haartjes leuk. Snoeten goed gepoetst. Hopen dat er geen gaten zijn gevallen in het gezicht of gebit. Nou ja, dit geldt vooral voor moeders. Vaders houden er vaak toch net een andere standaard op na.
Een avondje uit eten met het gezin kan heerlijk zijn, even geen afwas, lekker eten en quality time. Maar voor de bediening is het soms een heel ander verhaal. Want hoewel kinderen vaak de schuld krijgen van rommel en chaos, zijn het verrassend vaak de ouders die het meeste gedoe veroorzaken.
