Verhuizen naar Noorwegen: ‘Ingesneeuwd raken was een walhalla voor de kinderen’

“Vanuit onze achtertuin loop je zo het bos in. Daar wandel je heerlijk alleen, ruik je de dennenappels en voel je dat de lucht hartstikke schoon is. In Nederland kon ik iedere maand mijn ramen wassen, hier komt er na een jaar nog steeds geen vuil vanaf.

Ons dorp heeft een kleine skiberg en er starten talloze langlauftracks. Na een paar uur glijden ploffen we neer bij onze houtkachel, terwijl onze katten spinnen op een schapenwolletje. Als ze zich tenminste niet vergapen aan de vogels, want aan wildlife hier geen gebrek. Jasmijn werd op haar verjaardag getrakteerd op een bezoek van een eland en haar jong, maar ook de reeën grazen op vijf meter van onze achterdeur. ‘Ze zijn er weer!’, roept Lieke dan, om daarna sneeuw te scheppen zodat ze beter gras kunnen eten.

Speelwalhalla

Mijn man is half-Noors. Nadat we vorig jaar naar Noorwegen waren verhuisd was onze eerste winter meteen een flinke, met vier maanden sneeuw. In drie dagen tijd viel er twee meter en raakten we ingesneeuwd. Voor de kinderen natuurlijk een walhalla: ze zoefden op hun slee en bouwden een iglo van de ijsachtige sneeuwhopen. Dat het meer een soort tent werd, mocht de pret niet drukken.

“Éindelijk een witte kerst. Net als de Noren vierden we kerst met ribbe”

Ook de feestdagen – ik ben een enorme kerstfan – waren geweldig: éindelijk een witte kerst. Net als de Noren vierden we het op kerstavond met ribbe, een soort buikspek dat knapperig uit de oven komt. Familie en vrienden die op bezoek kwamen genoten mee van de witte sprookjeswereld.

Lees ook – Marieke doet aan ijsklimmen: ‘Het gaat nooit mis, maar ik kom niet zonder blauwe plekken thuis’ >

Voor sommigen was het wel oppassen geblazen, want niet iedereen kon zich gemakkelijk verplaatsen door de hopen sneeuw. Wat dat betreft is de dooiperiode nog erger – zodra de drab opvriest, worden de wegen spekglad. Gelukkig zijn onze ledematen op wat blauwe billen na heel gebleven.

Buitenles

Lieke loopt ’s winters naar school, want fietsen is dan te gevaarlijk. Op een avond kregen we een mail van haar leraar: ‘Komende nacht wordt er heel veel sneeuw verwacht, dus vertrek morgenochtend op tijd.’ Grappig: in Nederland ligt bij drie sneeuwvlokken de hele infrastructuur plat, in Noorwegen gaat het leven altijd door.

“Lieke loopt ’s winters naar school, want fietsen is dan te gevaarlijk”

De kinderen krijgen één keer per week buiten les. Ze gaan sporten en maken een kampvuur waarop ze hun lunch bereiden. Ons wordt dan gevraagd om Lieke knakworstjes en langlaufski’s mee te geven – weer eens wat anders dan een gymtas.”

Dit artikel staat in het Kek Mama Winterboek 2022.

Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.