Beeld: privé
Ellen van Adrichem (36) runt een eigen reisbureau en woont met haar man Vincent (38) en dochters Lieke (7) en Jasmijn (4) in Noorwegen.
“Vanuit onze achtertuin loop je zo het bos in. Daar wandel je heerlijk alleen, ruik je de dennenappels en voel je dat de lucht hartstikke schoon is. In Nederland kon ik iedere maand mijn ramen wassen, hier komt er na een jaar nog steeds geen vuil vanaf.
Ons dorp heeft een kleine skiberg en er starten talloze langlauftracks. Na een paar uur glijden ploffen we neer bij onze houtkachel, terwijl onze katten spinnen op een schapenwolletje. Als ze zich tenminste niet vergapen aan de vogels, want aan wildlife hier geen gebrek. Jasmijn werd op haar verjaardag getrakteerd op een bezoek van een eland en haar jong, maar ook de reeën grazen op vijf meter van onze achterdeur. ‘Ze zijn er weer!’, roept Lieke dan, om daarna sneeuw te scheppen zodat ze beter gras kunnen eten.
Mijn man is half-Noors. Nadat we vorig jaar naar Noorwegen waren verhuisd was onze eerste winter meteen een flinke, met vier maanden sneeuw. In drie dagen tijd viel er twee meter en raakten we ingesneeuwd. Voor de kinderen natuurlijk een walhalla: ze zoefden op hun slee en bouwden een iglo van de ijsachtige sneeuwhopen. Dat het meer een soort tent werd, mocht de pret niet drukken.
“Éindelijk een witte kerst. Net als de Noren vierden we kerst met ribbe”
Ook de feestdagen – ik ben een enorme kerstfan – waren geweldig: éindelijk een witte kerst. Net als de Noren vierden we het op kerstavond met ribbe, een soort buikspek dat knapperig uit de oven komt. Familie en vrienden die op bezoek kwamen genoten mee van de witte sprookjeswereld.
Lees ook – Marieke doet aan ijsklimmen: ‘Het gaat nooit mis, maar ik kom niet zonder blauwe plekken thuis’ >
Voor sommigen was het wel oppassen geblazen, want niet iedereen kon zich gemakkelijk verplaatsen door de hopen sneeuw. Wat dat betreft is de dooiperiode nog erger – zodra de drab opvriest, worden de wegen spekglad. Gelukkig zijn onze ledematen op wat blauwe billen na heel gebleven.
 |
 |
Lieke loopt ’s winters naar school, want fietsen is dan te gevaarlijk. Op een avond kregen we een mail van haar leraar: ‘Komende nacht wordt er heel veel sneeuw verwacht, dus vertrek morgenochtend op tijd.’ Grappig: in Nederland ligt bij drie sneeuwvlokken de hele infrastructuur plat, in Noorwegen gaat het leven altijd door.
“Lieke loopt ’s winters naar school, want fietsen is dan te gevaarlijk”
De kinderen krijgen één keer per week buiten les. Ze gaan sporten en maken een kampvuur waarop ze hun lunch bereiden. Ons wordt dan gevraagd om Lieke knakworstjes en langlaufski’s mee te geven – weer eens wat anders dan een gymtas.”
Dit artikel staat in het Kek Mama Winterboek 2022.
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Soms zijn de grootste levenslessen verpakt in kleine, intieme momenten. Voor Maxime Meiland was dat het moment waarop ze haar dochtertje Claire vertelde wie haar biologische vader is.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Charlotte, die regelmatig een verkeerde leeftijd krijgt aangemeten.
Claire, de driejarige dochter van Maxime, zal in het nieuwe seizoen van Chateau Meiland een stuk minder te zien zijn. Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft ingegrepen, vertelt Erica Meiland aan Veronica Magazine.
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (8) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Het lijkt allesbehalve pais en vree in huize Molkenboer-Meiland. Martien Meiland maakt zich namelijk zorgen over het huwelijk van zijn dochter Maxime en haar man Leroy.
Voor veel ouders lijken games zoals Minecraft en Fortnite onschuldig: creatief bouwen, samen spelen en plezier maken. Maar experts waarschuwen dat deze videogames kunnen bijdragen aan gokverslavingen bij kinderen.
