Ruby: ‘Zou het stilgeboren kindje zich ongewenst hebben gevoeld?’

“In een oude ‘vriendinnen’groep, waarin feestjes en etentjes de dienst uitmaakten, dook opeens een nieuwkomer op – een vriendin van een vriendin. Er was meteen zo’n klik alsof we elkaar al jaren kenden. Diepgaande gesprekken en gedeelde interesses vlogen over tafel.

Mijn geluk, haar pech

Tot mijn verrassing woonde ze om de hoek, wat resulteerde in bijna dagelijkse ontmoetingen. Maar zoals het script van het leven dicteert, kwam er een nieuw plot. Deze vriendin, single en een paar kaarsjes ouder, zag haar ‘huisje, boompje, beestje’-droom verder vervagen, terwijl ik smoorverliefd werd en al snel samenwoonde. Mijn geluk, haar pech, zo liet ze me geloven.

Het leek wel alsof ze mijn succes niet kon verkroppen. Haar minder charmante kant liet zich zien, waardoor ik langzaamaan afstand nam. Het duurde even voor het kwartje viel. Officieel verbraken we het contact en volgden elkaars levens slechts via social media.

Een vreemde felicitatie

Toen mijn vriend en ik iets langer dan een jaar samen waren, postte zij op Instagram dat ze een nieuwe liefde had. Haar posts spraken boekdelen: dit was serieus, en ik was oprecht blij voor haar. Eindelijk kon ze haar langgekoesterde droom najagen, en dat deed ze met verve. Ze deelde openlijk haar vruchtbaarheidsstrijd, die helaas keer op keer strandde.

Op het moment dat ik na drie maanden durfde te delen dat ik zwanger was op social media, kreeg ik een persoonlijk appje van mijn oude vriendin. Sterker nog, ze was een van de eersten. Na het standaard ‘Gefeliciteerd!’ voegde ze eraan toe: ‘Je krijgt sowieso een meisje.’ Een vreemde felicitatie, maar het bleek te kloppen. Een halfjaar later beviel ik van een dochter.

Lees ook – Duidelijke geslachtsvoorkeur voor je baby: ‘Prima, zolang je maar over de teleurstelling heen stapt’

Een harde klap

Weer een halfjaar later bereikte me het nieuws dat zij eindelijk in verwachting was. ‘Wat fijn!’, dacht ik. Ondanks haar frequente social media-activiteit kwam er geen digitale aankondiging. Het leek eerder op totale radiostilte. Tot een vriendin me vertelde dat zij na acht maanden zwangerschap was bevallen van een overleden kindje. Een harde klap.

Er zat echter meer achter dit vreselijke nieuws. Ze kreeg een jongetje, terwijl ze vurig hoopte op een meisje. De babykamer was al roze geverfd, de kast hing vol meisjeskleren, alles gereed om het universum te overtuigen dat er roze muisjes ingeslagen moesten worden. Toen het geslacht bekend werd, stortte haar wereld in.

Lees ook – Teleurgesteld over het geslacht? Zo ga je om met gender disappointment

Ontkenning

Bij vragen over het geslacht raakte ze in paniek, werd ze boos, zelfs vijandig of stormde ze zelfs weg.Achter gesloten deuren gingen er geruchten rond over een glas wijn hier, een sigaret daar. Ik zag inderdaad alleen maar party posts voorbijkomen, en niets over haar zwangerschap. De aanstaande moeder hield geen rekening met haar ongeboren kind dat nog moest groeien. Niet alleen ontkende ze het geslacht, maar ook haar aanstaande moederschap.

Tragisch genoeg

Dat ze struggelde was duidelijk, maar voelde ze zich zo ellendig dat…? Had ze haar verdriet weggedronken tot het punt van…? Zou het stilgeboren kindje zich ongewenst hebben gevoeld? Deze verontrustende gedachten laten me niet los, vooral niet omdat ik zelf moeder ben.

Hoe dan ook, het is tragisch genoeg. Ik hoop oprecht dat ze herstelt en beseft dat het uiteindelijk niet draait om het geslacht, maar om liefde en gezondheid. Hoe afgezaagd dat ook mag klinken.”

In de extra dikke special van Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.