‘Soms zou ik willen dat ik geen moeder was’

Gezond verstand

Sa’iyda vond het moederschap direct na de geboorte van haar zoon overweldigend. ‘Het was pittig, maar naar mate de tijd verstreek, werd het langzaam wat gemakkelijker’, vertelt ze. ‘Maar er zijn nog steeds dagen waarop ik wou dat ik kon stoppen met moeder zijn. Al was het maar voor heel even – gewoon, om mijn gezonde verstand weer terug te krijgen.’

Vermoeiend

Ze heeft als alleenstaande moeder haar handen vol aan haar zoon. ‘Hij is ontzettend eigenwijs en gaat over alles – echt álles – met mij in discussie. Wat het ook is, hij zal een reden vinden om mijn geduld op de proef te stellen.’

Lees ook:
Bezorgde moeder: ‘Waarom wilde ik ook alweer een kind?’ >

Sa’iyda gaat er soms aan onderdoor. ‘Moeder zijn geeft me wel eens het gevoel dat ik aan het einde van m’n Latijn ben. Al die verantwoordelijkheid is vermoeiend en ik heb geen moment voor mezelf. Ook al ben ik even een uurtje vrij, dan nog ben ik vooruit aan het denken en dingen aan het regelen om alle ballen in de lucht te houden.’

Mooie momenten

Toch zijn er ook mooie momenten. ‘Als ik die kleine armen om mijn middel voel en zijn lachende gezicht zie. Of als hij op m’n schoot klimt en gewoon lekker daar zit, zonder iets te zeggen. Dan smelt ik – zeker als hij dan ook nog eens zegt dat hij van me houdt.’

Op dat soort dagen vraagt Sa’iyda zich af waarom ze vaak klaagt over het moederschap. ‘Op slechte dagen voelt het alsof je in een cirkel zit waar je niet uit komt. Maar gelukkig maken de goede dagen, waarop mijn kind zich gedraagt en alles vanzelf lijkt te gaan, de slechte meer dan goed.’