‘Ik voel me weken later nog schuldig over hoe ik uitviel tegen mijn kind’
Het liefst zouden deze vrouwen de meest redelijke moeder op aarde zijn, maar uiteindelijk zijn ze ook maar een mens. En dan zit er maar één ding op: sorry zeggen.
Ik lachen, zij huilen
Josine (39), moeder van Famke (8):
“Ik ken mijn eigen kracht niet, dat blijkt maar weer. Famke en ik liepen samen op straat een beetje te dollen en elkaar zachtjes te duwen. Met mijn machtige heupen en niet bescheiden kont dacht ik haar een klein zetje te geven. Niet dus. Ik lanceerde mijn dochter richting de struiken, waar ze met volle vaart in vloog. Ik schoot heel hard in de lach, op hetzelfde moment begon zij juist te huilen. ‘Sorry, lieverd!’ riep ik toen ik de rode striemen van de takken in haar gezicht zag. Wat voelde ik me slecht.”
Hij bedoelde het zo goed
Ilja (31), moeder van Finn (3):
“Finn stootte een beker melk om, en rende nog semi-optimistisch naar de keuken om theedoeken te halen. Ik riep: ‘Niet doen!’ Hij kwakte de theedoeken op tafel – ik riep nog een keer: ‘Niet doen!’ – en begon druk de boel te deppen waarbij hij nóg een beker omstootte. Ik schreeuwde: ‘Ik zei toch: NIET DOEN!’ Hij stopte, keek me met trillend onderlipje aan en begon hartverscheurend te huilen. Want ja, hij bedoelde het natuurlijk goed, het arme kind. Ik knuffelde hem en zei hartgrondig sorry. Niet dat dat hielp. Het is nu weken later en ik voel me er nog steeds rot over. Ik heb me sindsdien ook nooit meer zo laten gaan.”
Slechte inschatting
Sabine (33), moeder van Babs (7) en Tijs (4):
“Mijn beide kinderen heb ik meer dan eens als baby op mijn arm tegen de deurpost aan geknald omdat ik nu eenmaal heel slecht afstand kan inschatten. Dan kun je natuurlijk weinig anders doen dan tig keer sorry te zeggen terwijl je je baby ontelbaar veel kusjes geeft.”
Nog meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief
