Ga je heerlijk op vakantie, moet je hele dagen militaire marsen lopen, wil je het vriendinnetje van je dochter wurgen, slaat je schoonzus op tilt. Grrrr. Déze moeders wilden het liefst met gierende banden weer naar huis.
Lees verder onder de advertentie
Thirza (30), moeder van tweeling Toon en Daan (3).
“Twee peuters van drie, dat is best zwaar – om maar eens een understatement te gebruiken. Ik snakte naar vakantie. Dus toen mijn pas gescheiden vriendin Sacha vorig jaar voorstelde op surfvakantie naar Noord-Spanje te gaan zonder de kinderen, stemde ik meteen toe. Het was een groepsreis. En iedereen was stukken jonger dan wij – niet een jaar of twee jonger, maar echt breezer-drinkend jong.
Lees verder onder de advertentie
Het regende, het eten was vies, het dichtstbijzijnde restaurant ver weg en het surfen was supermoeilijk. Ik bleek geen surfbabe, maar een aardappel op een drijvende deur, en ging met tegenzin de grijze, kolkende zee in. Als klap op de vuurpijl had iedereen blafhoest in de bus terug en was ik twee weken na thuiskomst nog steeds zo ziek als een hond. Sacha en ik kunnen er inmiddels wel om lachen, we noemen die reis gekscherend de laatste stuiptrekking van onze jeugd. Deze zomer gaan we weer een paar dagen weg. Naar een hotel met een fijne wellness.”
De grote stad
Lena (32), moeder van Felix (3).
“Natuurlijk kun je best met een peuter naar een grote stad, jubelde ik tegen verbaasde vriendinnen. ‘Doe niet zo moeilijk, meiden.’ Opgewekt vertrok ik met man en zoon naar New York. En daar was het bloed- en bloedheet: de warmte bleef tussen de hoge gebouwen hangen en het stonk vreselijk op straat. Mijn haren plakten op mijn hoofd, het zweet liep in straaltjes over mijn rug. Ik snapte opeens waarom rijke New Yorkers ’s zomers de stad ontvluchten.
Lees verder onder de advertentie
Felix vond er geen bal aan en jengelde als een gek. Zijn buggy bleef continu hangen in de kraters van de slecht onderhouden trottoirs. De enige plek waar we het een beetje uithielden was Central Park. Eekhoorntjes voeren en naar straatoptredens kijken. En dat hadden we net zo goed in het Vondelpark kunnen doen.”
Met wc-rol de camping over
Jos (38), vader van Tobias (7).
“Twee jaar geleden kreeg ik weer contact met een oude studievriend, die een zoon heeft van Tobias’ leeftijd. Hij hoorde dat wij nog geen plannen hadden voor de zomervakantie en nodigde ons spontaan uit met zijn gezin mee te gaan naar Saint-Tropez. Zijn familie had daar een villa met zwembad. Dat leek me hartstikke leuk.
Lees verder onder de advertentie
Naarmate de vakantie dichterbij kwam veranderde de villa met zwembad naar een penthouse met zwembad, naar een appartement met gedeeld zwembad, naar een luxe huisje, naar… Enfin, het was een Kip-caravan in een gehucht twintig kilometer van Saint-Tropez. Ik moest met een wc-rol de camping over. En ik wist weer waarom ik ooit het contact met die vriend was verloren: hij was altijd al een blaaskaak.”
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.