Renske stuurt de kinderen naar de buren, Eline heeft een eigen woman cave en Debby heeft een speciale strategie om voor wat tijd voor zichzelf te zorgen.
Lees verder onder de advertentie
Eline (33): “Thuis heb ik een eigen kamer: een soort man cave, maar dan voor mij, de vrouw. Ik vlucht erheen als mijn man weer eens een poetsaanval heeft: alles en iedereen moet dan op zijn kop, onze zonen moeten meehelpen. Ik word daar helemaal zenuwachtig van en ren dan naar mijn kamer. Daar kan ik nadenken, dingen maken.
Lees verder onder de advertentie
Ik moet dan vaak denken aan Virginia Woolfs essay A room of one’s own, over waarom vrouwen letterlijk en figuurlijk hun eigen ruimte nodig hebben: alleen dan kunnen ze hun potentieel waarmaken. Ik las het tijdens mijn studie en het is me altijd bijgebleven. Ik zie mezelf niet als een klassieke feministe: ik ben thuis voor de kinderen, mijn man is kostwinner. Maar aan de andere kant eis ik dus wel mijn ruimte.”
Renske (35): “Mijn lieve alleenstaande bovenbuurvrouw houdt niet zo van oppassen omdat ze het niet fijn vindt om een avond of middag aan iets vast te zitten. Prima, snap ik helemaal. Spontaan langswaaien mag gelukkig wel. Alleen komen mijn kinderen niet altijd op dat spontane idee. Dus als ik dol word hun lawaai, gil ik: ‘Volgens mij is Petra thuis!’ En weg zijn ze.
“Ik ben mijn buren in ieder geval enorm dankbaar voor de adempauze”
Lees verder onder de advertentie
Soms zijn ze na vijf minuten weer terug omdat ze er toch niet was, maar vaak blijven ze rustig een halfuur weg. De laatste tijd kloppen ze ook nog even bij de andere buurvrouw van eenhoog aan: hoppa, nog tien minuten rust erbij. Ik weet niet of mijn buren doorhebben dat ze mijn adempauze zijn, maar ik ben ze in ieder geval wel altijd enorm dankbaar.”
En weg zijn ze
Debby (34): “Als ik even wil opladen, zeg ik dat ze hun kamers op moeten ruimen. Meteen vliegen ze naar buiten en zie ik ze twee uur lang niet. En soms gaan ze naar boven om werkelijk te doen waar ik om gevraagd had. Ook fijn.”
Lees verder onder de advertentie
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”