Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Lees verder onder de advertentie
Dilara (29), getrouwd en moeder van Daisy (7) en Jasmine (5): “Je moet áltijd trots zijn op je kind, wat ze ook maken”, zei ik. Hardop. Tegen andere ouders op school. Bij de expo van groep 2, waar ik net de tekeningen had staan herschikken alsof ik curator was in een museum.
Achterin
Want ja, daar hing ‘ie, hoor. De tekening van mijn dochter Jasmine. Maar wel helemaal achterin. Half scheef. Tussen een abstracte vlinder en iets dat op een omgevallen kerstboom leek. Pardon? Helemaal achterin komt niemand meer, dan is iedereen al afgehaakt. Niemand zou haar briljante tekening zien.
Briljant, ja. Jasmine had namelijk een kleurrijke raket met drie zwaaiende aliens getekend en de lucht versierd met glitterlijmsterren. Echt prachtig. Zelfs de juf zei: ‘Die van haar springt er echt uit!’ Inderdaad. Dus wáárom hangt haar tekening helemaal achterin?
Niks persoonlijks
Ineens stond ik daar met een innerlijke strijd: laat ik het hangen zoals het is? Of schuif ik haar kunstwerk stiekem naar voren, op het prominente hoekje naast de klasdeur waar iedereen wel móét kijken als ze binnenkomen?
Je raadt het al. Binnen twee minuten had ik de boel gewisseld. Haar tekening voorin, eentje met vooral veel bruine vlekken (sorry Noah, niks persoonlijks) verhuisde naar achteren. Zo subtiel als ik dacht te zijn geweest, was het toch mensen opgevallen, en dat viel niet bij iedereen in goede aarde.
Lees verder onder de advertentie
‘Die ene moeder’
Dus nu sta ik op school bekend als ‘die ene moeder’ die de tekeningen van de expo omwisselde. Het werd me niet in dank afgenomen, laat ik het zo zeggen. Maar ik heb geen spijt. Het was alsof ik Jasmine even dat podium gaf dat ze verdiende. Ze had zó haar best gedaan. En toen ze de volgende dag trots riep: ‘Mama! Ze hebben mijn tekening vooraan gehangen!’ speelde ik het gewoon mee.
Lees verder onder de advertentie
Schaam ik me? Ja, dat wel. Zou ik het weer doen? Absoluut.”
Nora draagt een groot geheim met zich mee, wat ze haar vriend nooit kan opbiechten. Wat dat is? Dat lees je hier.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.