Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten.
Nora: “Ik kijk naar Mo terwijl hij onze dochter in bed legt. Zijn zachte stem zingt een slaapliedje, zijn hand strijkt teder over haar donkere krullen. Hij is zo’n goede vader, de beste die ik me kan wensen voor ons kind. Maar diep vanbinnen knaagt een schuld die ik mijn hele leven met me mee zal dragen. Mo is niet haar vader.
Het was een turbulente periode in onze relatie. We hadden veel ruzie, trokken elkaar niet meer aan en besloten een pauze in te lassen. Ondanks dat we het een pauze noemden, voelde het definitief. Hij vertrok naar zijn moeder, ik bleef in ons huis. In die tijd ontmoette ik iemand. Een eenmalige ontmoeting, een nacht waarin ik mezelf verloor. Iets wat ik nooit zou doen als Mo en ik nog samen waren. Maar we waren niet samen, dacht ik. Dit was geen vreemdgaan.
Kort daarna vonden Mo en ik elkaar toch terug. Het was alsof de break ons dichter bij elkaar had gebracht. Hij had me gemist, ik had hem gemist. Alles voelde weer als vroeger, misschien zelfs beter. Totdat ik erachter kwam dat ik zwanger was. Mo was dolblij, hij omhelsde me alsof we het mooiste cadeau ooit kregen. Maar ik wist de waarheid. Ik wist dat het niet van hem kon zijn. Mijn eisprong voelde ik altijd, en die was vlak na die bewuste nacht. Ik wist dat ik zo stom was geweest om onbeschermd seks te hebben, maar dacht ook: hoe groot is de kans nou dat ik zwanger word?
Wie de vader is? Geen idee. Ik heb hem nooit meer gesproken, nooit zijn nummer gevraagd. Hij was slechts een schim in een moment van zwakte. Ik heb lang getwijfeld of ik het Mo moest vertellen, maar ik wist het antwoord al. Als hij de waarheid zou weten, zou hij me nooit kunnen vergeven. Hij zou er kapot aan gaan. Dus besloot ik te zwijgen. Voor altijd.
Alleen mijn beste vriendin weet het. Soms wil ik haar er niet eens aan herinneren, want elke keer als ik het uitspreek, voelt het als verraad. Maar ik kan het nergens anders kwijt. Het schuldgevoel achtervolgt me, zelfs in de gelukkigste momenten. Elke keer als ik Mo en onze dochter samen zie lachen, vreet het aan me. Hij verdient de waarheid, maar ik ben te bang om hem te verliezen.
Voor de buitenwereld zijn we het perfecte gezin. Mo is een trotse vader, en ik? Ik ben de vrouw die met een geheim leeft dat nooit aan het licht mag komen. Want als Mo ooit achter de waarheid komt, weet ik zeker dat hij er nooit meer bovenop zal komen.”
De vriend van Kelly gaat ook vreemd, maar met haar toestemming. Haar verhaal lees je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
