‘Ooit was ik geduldig – maar toen werd ik moeder’

Kijk, vroeger was het namelijk allemaal anders, schrijft ze in een blog. ‘Uren zat ik op de grond, honderd handgemaakte poppetjes te knutselen om cadeau te geven met kerst.’ Dat lukt nu niet meer. ‘Geen geduld voor’, aldus Katie, ‘ik bestel alles op internet.’ Files? Vroeg zat ze rustig haar tijd uit. ‘Nu ontplof ik al na twee rode stoplichten.’

De oorzaak: haar kinderen. Die maken al haar geduld op, schrijft Katie, dus heeft ze simpelweg niets extra’s meer over. ‘Zodra ze met elkaar ruziën voel ik de spanning mijn schouders toenemen. Hun gebruikte handdoeken op de vloer, overal vieze limonadeglazen; ik ga ervan gillen.’ Elke ochtend neemt ze zich voor vandaag echt geduldiger te zijn. ‘Maar het lukt gewoon niet.’ Omdat de pakken jus d’orange weer door het huis slingeren. De kinderen hun tassen niet op tijd hebben gepakt. En tot overmaat van ramp ze de autosleutel niet kan vinden.
 

Lees ook:
Waarom het goed is om af en toe je geduld te verliezen >
 

Opluchting

De buurman – leraar nota bene, en zo ongeveer het meest ontspannen type dat Katie ooit had ontmoet – bracht een paar jaar geleden troost. Hij vertelde dat hij meerdere keren per dag flipt tegen zijn kinderen. ‘Wat een opluchting. Als híj zijn geduld al verloor bij zijn kinderen, dan was het bij mij zo gek nog niet’, aldus Katie.

Het is ook gewoon veel, anderen iets laten doen wat jij wilt, stelt ze. ‘En tegen de tijd dat iedereen luistert, is er altijd wel weer iets kwijt of vergeten. Haar geduld vindt ze over een paar jaar wel weer terug, denkt Katie. ‘Wanneer de kinderen de deur uit zijn, en ik waarschijnlijk hartgrondig wens dat de chaos nog eeuwig zou voortduren.”

Meer persoonlijke verhalen? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >