Niet iedereen bewandelt de gebaande paden tijdens de zwangerschap of het moederschap. Sommige vrouwen kiezen er zelfs voor het juist helemaal niet volgens het boekje te doen. Cassandra (33) stuurde haar kraamhulp na drie dagen weg.
Cassandra (33): “Mijn zoontje werd om 3:10 uur ’s nachts geboren. De volgende ochtend om 8 uur stond de kraamhulp voor de deur. Een oudere vrouw die, naar eigen zeggen, al dertig jaar in het vak zat. Daar was ik blij mee. Een vriendin van mij had een kraamhulp van 19 jaar en vond dat niet fijn. Ik hoopte op een ervaren dame en die kreeg ik. Helaas verliep de rest van de week niet zoals ik hoopte.
Al vanaf het eerste moment was de kraamhulp ontzettend dominant. Ik mocht werkelijk niks zelf bepalen. Dan gaf ik aan dat ik heel graag wilde douchen of even snel mijn tanden wilde poetsen, en dan zei ze: “Nee, we gaan nu eerst even je temperatuur opmeten” of ik moest iets anders eerst van haar doen. Mijn behoeften werden constant aan de kant geschoven. Alles moest volgens haar schema verlopen.
Ook wat mijn zoontje betreft wist ze alles beter. Bij een borstvoedingscursus had ik bepaalde houdingen aangeleerd, maar die moest ik van haar allemaal weer afleren. Ook al vond ik die houdingen zelf prettig tijdens het voeden. Zo ging dat continu. Als ik lekker met mijn baby bezig was, trok ze me steeds uit die fijne bubbel om te zeggen dat iets anders moest of dat we nú iets moesten doen volgens haar schema. Bloedirritant!
Naast haar dominante gedrag hielp ze nauwelijks in de huishouding en dwong ze ons min of meer om de kraamvisite steeds ’s avonds te laten komen. Ze deed alsof dat prettiger was voor ons, maar achteraf zagen we in dat dit vooral prettiger was voor haarzelf. Zo hoefde zij niet bij de kraamvisites aanwezig te zijn.
Na drie dagen had ik het helemaal gehad. Ik werd er gek van dat mijn dagen continu vanaf het begin tot het einde werden bepaald door de kraamhulp. Ik kon haar stem niet meer horen. Mijn vriend dacht er hetzelfde over. Hij was in die paar dagen tijd ook al tientallen keren gecorrigeerd. Hij voelde zich helemaal niet meer op z’n gemak om zijn zoontje vast te houden en te verzorgen waar de kraamhulp bij was. Dat kon toch niet de bedoeling zijn?
Toen de kraamhulp aan het einde van de derde dag de deur achter zich dicht trok, hebben wij de organisatie gebeld. We hebben uitgelegd waar we ons aan stoorden en dat ze wat ons betreft niet meer hoefde te komen. Achteraf gezien besef ik me dat het netter was als we dat eerst bij haarzelf hadden aangegeven, maar ik weet ook dat ik kapot was. Ik was een paar dagen daarvoor bevallen en had helemaal niet de energie om zo’n soort confrontatie aan te gaan.
Ondanks dat we het misschien anders hadden kunnen doen, hebben we nooit spijt gehad van het feit dat we onze kraamhulp hebben weggestuurd. Bij een tweede kind zou ik overwegen om zelfs helemaal geen kraamhulp te nemen. Natuurlijk weet ik dat er ook heel veel superfijne vrouwen in de kraamhulp werken, maar ik ben sowieso iemand die het liefst haar eigen ding doet. Iemand die zich continu overal mee bemoeit, daar kan ik moeilijk mee omgaan. Wij redden ons wel zonder hulp.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
