Nancy beviel thuis in noodtempo: ‘Ik zat op het toilet, en ineens was het hoofdje er al’

“Thuis bevallen? Dat nooit, riep ik altijd. Je weet nooit of er toch medische hulp nodig is tijdens de bevalling. De slijmprop was ik al een dag kwijt, mijn vliezen waren al een paar uur gebroken, maar de weeën zetten niet echt door. Ik voelde wat felle menstruatiekrampen, maar omdat er nog geen regelmaat in zat, stelde de verloskundige voor de boel voorlopig thuis uit te zitten; de baby kon nog uren op zich laten wachten.

Mijn vriend legde mijn vluchtkoffer in de auto. Ik wist zowaar nog wat te eten, keek een film op de bank zonder mijn hoofd er echt bij te kunnen houden en moest toen plotseling naar de wc. Gelukkig, dacht ik nog, dan ben ik dat maar kwijt voordat de bevalling begint.

Meer Kek Mama?

Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >

In noodtempo

Eenmaal op het toilet moest ik wel érg nodig. Ik perste mee, maar waar ik rekende op een ‘grote boodschap’, voelde ik het hoofdje ‘staan’. Mijn vriend hoorde me gillen en zat net op tijd naast me om het hoofd van Fabian geboren te zien worden. In de wc-pot. In noodtempo werkte ik mezelf op de grond, en terwijl mijn vriend een stapel handdoeken tevoorschijn trok, beviel ik van onze zoon.

De verloskundige – stomverbaasd over mijn stortbevalling – was gelukkig binnen tien minuten ter plaatse om de navelstreng af te klemmen. Fysiek verkeerden Fabian en ik in topconditie, maar mentaal moest ik wel even bijkomen. Mocht een tweede kind zich aandienen, dan sta ik bij de eerste wee mooi op de stoep van het ziekenhuis.”

Dit artikel staat in Kek Mama 01-2021.

Lees ook

Dit moet je zien: docent demonstreert op geniale wijze hoe een bevalling gaat >