Moedersmoesjes: ‘Ik verzon dat ik me niet lekker voelde’
Wanneer subtiele signalen niet werken komt een smoesje goed te pas. Tot je met je neus in de boter valt.
Lilian (36), moeder van zoon Goffe (10):“In ons voetbalteam zit een jongetje wiens moeder nooit wil carpoolen. Ze heeft altijd een reden waarom ze niet kan. Ik snap wel dat niemand vrolijk wordt van acht uur verzamelen op de zaterdagochtend, maar ik heb ook geen zin om altijd haar kind te moeten halen en brengen. Vooral niet omdat hij ADHD heeft en nogal brutaal is.
De kilo's vlogen eraf
Laatst kwam ze weer naar me toe: kon Bram met mij meerijden? Ik verzon ter plekke dat ik op de fiets ging, beter voor mijn coronakilo’s en onze aarde. Dat snapte ze helemaal. Oké, dan reed ze toch zelf.
“Voortaan check ik eerst het wedstrijdschema voordat ik iets stoms uitkraam.”
Eenmaal goed kijkend in de app zag ik tot mijn schrik dat we niet thuis speelden maar uit: twaalf kilometer verderop. Een fietstocht van maar liefst 45 minuten. Voortaan check ik eerst het wedstrijdschema voordat ik weer zoiets stoms uitkraam.”
Lees ook – Sportclubjes gedoe: ‘En ik maar elke week het hele land doorrijden voor wedstrijden’ >
Snap die hints dan ook
Sunny (36), moeder van zoon Jacco (13) en dochter Kim (9):
“Alle hints die ik liet vallen, zowel subtiel als direct, hadden geen effect gehad. Er zat niets anders op dan een smoes te verzinnen tegen de moeder van school met wie de oudste in de klas had gezeten.
Zij wilde graag vriendinnen worden en me beter leren kennen. Zelf had ik er minder behoefte aan en ik vertelde haar dat ik een druk leven had en weinig tijd om af te spreken. Ik had al moeite genoeg om mijn eigen familie en vrienden niet te verwaarlozen. Maar ze bleef contact zoeken. Iedere keer als ik haar tegenkwam in het dorp, dook ik weg.
Smoesje
Tot die keer dat ik er echt niet omheen kon en ze me appte: ze wilde graag ’s middags ons nieuwe huis komen bekijken. Ik verzon dat ik me niet lekker voelde en wimpelde haar weer af.
“Sindsdien krijg ik geen berichtjes meer van haar”
Die middag zat ik lekker met mijn dochter Kim op het terras in het dorp en prompt kwam zij voorbij lopen. Zo gênant. Ze keek eerst heel geïrriteerd naar mij en draaide toen haar hoofd om. Sindsdien krijg ik geen berichtjes meer van haar. Dat dan weer wel.”
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:
*Goedkoper dan in de winkel
*Lees elke maand als eerst Kek Mama
*Gratis verzonden
