‘Mijn dochter weet niet beter dan dat ik veel van huis ben’

“Tussen de maanden maart en oktober ben ik meer dan de helft van alle weekenden in Italië. Ik organiseer daar bruiloften van A tot Z: van de locatie tot de catering en de muziek. Als ik op zondagavond naar huis vlieg, vertrek ik de vrijdag erna alweer. Prima te doen toen we nog geen kinderen hadden, maar sinds de geboorte van Juultje is het soms puzzelen: hoe regelen we een oppas? Daan is piloot en kan zijn schema niet altijd op mij afstemmen. Toch vinden we dankzij ons netwerk van familie en vrienden altijd een weg.

Veel vriendinnen van mij kunnen zich moeilijk voorstellen hoe het is om zo vaak van huis te zijn, maar niemand oordeelt. Ook als ik een appje door de drukte pas na vijf dagen beantwoord vinden ze dat gelukkig oké.

Tijd samen

Vroeger organiseerde ik iedere bruiloft in mijn eentje. Tegenwoordig heb ik drie collega’s, zodat ik af en toe een weekend vrij kan nemen. Voor de kinderen, maar ook voor Daan. Door ons gereis schoot tijd met z’n tweeën er namelijk steeds vaker bij in. Ook zorg ik er bewust voor dat juli en augustus leeg zijn in mijn agenda, want in die maanden wil ik er volop voor de kinderen zijn.

Lees ook
Mama verdient de kost, papa blijft thuis: ‘Ik hou nu eenmaal van hard werken’ >
 

Bo is nog klein, maar Juul weet niet beter dan dat ik veel van huis ben. Afscheid nemen hoort er dus ook gewoon bij. Ik laat haar elke keer foto’s zien van de trouwlocatie – vaak een landgoed met zwembad – en dan roept ze bijvoorbeeld: ‘Ik wil ook zwemmen!’ Gevolgd door een knuffel en dan is het goed. Wat ik daar precies ga doen vindt ze niet interessant. Tijdens het videobellen is het ‘wauw’ bij het zien van alle versieringen, maar dan zegt ze al snel: ‘Wij gaan eten, doei!’ De tijd met papa is natuurlijk ook veel leuker. Samen marshmallows roosteren of logeren op de zolder, van die dingen die ze anders niet doet.

“Als er iets is hoor ik het liever nadat ze bij de huisarts zijn geweest.”

Het is niet zo dat ik de kinderen niet mis, maar ik ben van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat zoveel aan het regelen dat mijn weekend omvliegt. Daan en ik hebben de afspraak dat hij me op de hoogte brengt als er iets ergs gebeurt. Dus niet bij een blauw oog, maar wel bij een gebroken pols – en dan het liefst ná het bezoek aan de huisarts. Anders zit ik mezelf alleen maar op te vreten en ik kan op afstand toch niets doen. Afkloppen hoor, maar tot nu toe is het enige ‘dieptepunt’ een paar dagen koorts van Bo.”
 

Dit portret staat in Kek Mama 01-2022.

Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!