Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Lees verder onder de advertentie
Regina (42) is getrouwd met Max (46) en moeder van Mila (11).
“Ja, ik geef mijn kind het slechte voorbeeld, én een ongezonde moeder. Maar roken is mijn enige zonde; ik wil er nog even niet vanaf. Mila ziet me zelden roken. Ik doe het niet binnenshuis, en na schooltijd pak ik mijn eerste sigaret vaak pas als ze al in bed ligt. We hebben geen rolmodellen in onze omgeving die het ‘cool’ maken of promoten, en ze kent de gevaren. Toch ontdek ik de laatste tijd dat er sigaretten ontbreken uit mijn pakje. Mijn man neemt ze niet, dus is er maar één mogelijkheid: mijn dochter rookt stiekem.
Onlangs sprak ik haar erop aan. Haar kamer grenst aan het balkon van onze flat, en ik merk dat ze soms haar balkondeur open heeft. Best opmerkelijk, hartje winter. Toen ik een beetje en vooral niet bozig doorvroeg, bekende dat ze het inderdaad weleens geprobeerd had. Om te kijken hoe het smaakte en voelde. Ze vond het vies, zei ze, en begreep niet dat ik daar geld aan uitgaf.
Lees verder onder de advertentie
Voor de zekerheid verstop ik het pakje uit mijn handtas sindsdien in de bijkeuken. Maar ook daar merk ik nu dat er soms sigaretten ontbreken. Ik snap dat kinderen experimenteren, maar 11 jaar vind ik wel érg jong. Bovendien: als ze steevast sigaretten pikt, is het geen experimenteren meer. Hoe ga ik hiermee om?”
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.