Zo’n modern family draaiende en happy houden, vergt plannen, plannen, plannen. En het vermogen om altijd te blijven lachen, maar dat kunnen presentator Edson da Graça en zijn Maud samen als geen ander.
Lees verder onder de advertentie
“Als ouders zijn wij heel verschillend. Opgegroeid in de Bijlmer, kom ik uit een hele andere wereld dan Maud. Die Annefleurwereld van haar kende ik helemaal niet. Ik wist niet dat er zo’n andere wereld bestond parallel aan die van mij. En dat die zo nice was. Het grootste verschil? In de Kaapverdiaanse cultuur zijn we meer gesloten; we hangen niet snel de vuile was buiten. We houden het liever altijd gezellig, maar daardoor gaan dingen wel etteren vanbinnen. Maud is veel meer van de emoties en gaf mij een meer open blik op de wereld.”
Lees verder onder de advertentie
M: “Jij bent heel speels, maar tegelijkertijd vooral een rationele vader. Ik zit meer op gevoel. Als de kinderen ’s nachts pijn hebben en huilen, wil Ed precies weten waar ze dan pijn hebben. Maar ja, het is midden in de nacht… die kinderen weten dat ook niet. Dat gevoel moet er gewoon even zijn. Ed raakt gefrustreerd en geïrriteerd, maar daar heb je eigenlijk vooral jezelf mee. Het zegt meer over jou dan over de kinderen.”
Edson: “Die Annefleurwereld van haar kende ik helemaal niet, en dat die zo nice was”
E: “Ik denk ook wel dat het goed is in een relatie dat er één iemand is die zo is. Ik denk gewoon vaak: stel je niet zo aan. Zo kan ik er ook heel slecht tegen als kinderen zo’n piepstem opzetten: doe gewoon normaal. Maar ja, dat zegt inderdaad meer over mij. Al is het ook goed toch, dat je een grens aangeeft. Ik kan wel steeds zeggen: ‘Geef alles een kleur…’”
M: “Zoals ik dat doe, haha. Nee hoor, maar als coach is het mijn natuur om veel met gevoel bezig te zijn. Dat is mijn kracht en mijn valkuil. Soms sla ik er een beetje in door. Dan is het wel goed als iemand zegt: ‘Nu bek houden en doorlopen.’ En dan heb je Ed.”
Lees verder onder de advertentie
E: “Ik leer veel van Maud, haar aanpak verrijkt mij ook. Als je kijkt naar hoe ik ben opgevoed, was daar niets van dit. Bij mij thuis was alles heel directief. Er was geen tijd voor discussie, want mijn ouders moesten werken. Mijn moeder had zelfs twee baantjes om rond te komen, dus dan werd er niet overlegd of ik iets wel leuk vond of hoe ik me daar dan bij voelde. Je deed gewoon wat er werd gezegd. Prima, ik kijk daar niet vervelend op terug.
Ik denk dat het gewoon belangrijk is dat je het altijd beter doet dan je eigen ouders. Mijn ouders deden het zeker beter dan hun ouders; aan mijn vader werd al helemaal nooit iets gevraagd, mijn moeder was ook de moeder van haar zusjes. Ik heb nooit voor mijn zusjes hoeven zorgen. Nu probeer ik wat meer te communiceren met mijn kinderen en hopelijk worden mijn kinderen later pedagogisch ijzersterk, haha.”
Edson: “Ik denk dat het gewoon belangrijk is dat je het altijd beter doet dan je eigen ouders”
Lees verder onder de advertentie
M: “Het gaat ook in trends. Nu is gentle parenting, tenminste in mijn bubbel, de trend. Dat is nu goed en vroeger werd vooral gezag en respect belangrijker gevonden. En de volgende generatie vindt misschien weer dat je hier softe kutkinderen van krijgt. Het is ook maar net in welke bubbel je zit.”
E: “Wij hebben de tijd en ruimte om ons te verdiepen in pedagogische foefjes. Dat is onze bubbel, maar wie zegt dat wij het bij het juiste eind hebben? Al bén jij wel een beetje de moedermaffia, Maud.”
M: “Ik ben me er wel bewust van dat ik moedermaffiatrekjes heb, ja. Al zou ik nooit reageren onder een Instagrampost of iemand terechtwijzen, maar ik veroordeel vanbinnen misschien wel. Ik heb zelf een heel duidelijk idee, ook vanuit mijn pedagogische achtergrond, over hoe ik denk wat het beste is. Zoals: bewust speelgoed in huis en onze dochter gaat naar een participatiecrèche waar alle ouders de diensten draaien. Of nou ja alle, Ed doet dat niet.”
Maud: “Ik ben me er wel bewust van dat ik moedermaffiatrekjes heb, ja”
Lees verder onder de advertentie
E: “Nee, zeker niet!”
E: “Op Instagram ben ik heel open over het moederschap en waar ik tegen aanloop. Daar krijg ik bijna geen commentaar. In de supermarkt daarentegen… Vanaf het moment dat je moeder bent, ben je een soort algemeen goed. Iedereen mag maar wat vinden. Vooral familie vindt dat ze overal iets over te zeggen hebben. Dat ik nog borstvoeding geef, vinden veel mensen te lang.”
E: “‘Zooooo, geef jij nog borstvoeding? Wauw!’”
M: “‘Wil je niet een keer je eigen lijf terug?’ Of: ‘Goh, sta jij nog zolang in dienst van je kind?’ Ik denk dan: niemand heeft jou om je mening gevraagd, ten eerste, en daarnaast als het werkt tussen mij en mijn kind… hoe heb jij daar dan last van? Ik reageer er gewoon niet op. Het is ook wel cultureel bepaald dat kinderen hier heel snel zelfstandig moeten zijn.”
E: “Net zoals in je eigen bedje slapen. Mijn moeder zegt heel vaak: ‘Slapen ze nou nog niet in hun eigen bed?’ Waarom? De kids slapen bij ons in bed en ik vind dat alleen maar heel gezellig.”
M: “We hebben een grote slaapkamer waarin we twee tweepersoonsbedden hebben staan. In theorie is het ene bed van Ed en mij en het andere van de kinderen. In de praktijk liggen we toch weer met z’n vieren gepropt op 80 centimeter. Of wordt Zaria weer wakker voor borstvoeding en kruip ik terug in het andere bed. Of dat ons seksleven beïnvloedt? Ach, wie heeft er tegenwoordig nog seks in bed? Je moet gewoon een beetje creatief zijn.”
Maud: “‘Wil je niet een keer je eigen lijf terug?’ Of: ‘Goh, sta jij nog zolang in dienst van je kind?’”
E: “Ik vind het ook veel te gezellig met de kids. Straks willen ze niet eens meer bij je in bed liggen… dus deze tijd koester ik ook. Natuurlijk moeten we wel bewust tijd voor elkaar blijven vrijmaken. Het is echt belangrijk om elkaar te blijven zien op romantisch vlak en niet als twee CEO’s van een fabriek. Met vier kinderen is het toch constant plannen, plannen, plannen. Wat ik het meest mis zijn de stedentripjes. Dat zou ik wel echt leuk vinden om weer eens samen te doen, maar daarvoor is de jongste nu nog te klein.”
M: “Eigenlijk zouden we in ieder geval eens per maand op date moeten. Ik denk dat we nu een keer per zes weken uit eten gaan of zo.”
E: “We moeten echt vaker samen dingen doen.”
M: “Ja, dat zeggen we altijd.”
Meer lezen over het drukke gezinsleven van Edson en Maud? Het hele interview staat in Kek Mama Special 3 die nu in de winkels ligt.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Bizarre, hormonale of gewoonweg crazy aankopen. We doen ze allemaal weleens. Wekelijks vertelt een moeder aan Kek Mama over haar grootste, duurste of vreemdste miskoop. Deze keer Chantal (35) die een dure winterjas kocht voor haar dochter.
Kinderen slepen hun knuffel overal mee naartoe. Ze slapen met hun lievelingsbeer en troosten zich ermee bij verdriet. Maar wist je dat sommige ouders de knuffels van hun kind regelmatig opbergen in de vriezer? De reden is verrassend.
Wat als je tegelijkertijd zwanger blijkt te zijn met je schoonzus, maar hun kindje niet levensvatbaar blijkt te zijn? Geluk en verdriet gaan hand in hand, ervaarde Natascha aan den lijve.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.