Beeld: Getty Images
Niet iedereen bewandelt de gebaande paden tijdens de zwangerschap of het moederschap. Sommige vrouwen kiezen er zelfs voor het juist helemaal niet volgens het boekje te doen. Neem Femke (35) die niet met haar man in bed slaapt, maar met de kinderen.
Femke (35): “Onze oudste dochter sliep het eerste jaar in een bedje bij ons op de kamer. Toen ze na dat jaar de meeste nachten doorsliep, ging ze naar haar eigen kamer. Dat ging drie jaar lang goed, totdat ze ontzettend last van nachtmerries kreeg. Iedere nacht was een drama. Naar bed gaan ging gepaard met huilen en krijsen. Ze viel alleen in slaap als een van ons bij haar bleef. Meestal werd ze dan een paar uur later wakker, nog voordat wij zelf nog een oog dicht hadden gedaan, met de boodschap dat ze een nachtmerrie had. Ze vertikte het dan nog om naar haar eigen bed te gaan.
De oplossing? Haar bij ons in bed nemen. Daar sliep ze altijd zonder problemen, vaak lekker tegen mij aan. Eerlijk is eerlijk: ik vond het heerlijk. Dat kleine, warme lijfje bij me. Iedere keer als mijn man zei dat we nu toch echt moesten gaan zorgen dat onze dochter weer naar haar eigen kamer kon, wuifde ik het weg en zei ik dat het vanzelf wel goed kwam. Stiekem had ik er gewoon geen haast mee. Mijn man wel. Hij kwam er vaak als laatste bij en moest het met weinig ruimte doen. Op een nacht was hij het helemaal zat en vertrok hij naar de logeerkamer.
In die periode raakte ik zwanger van onze tweede dochter. Er kwam een co-sleeper aan mijn kant van het bed voor de baby. De logeerkamer-situatie werd ineens een stuk voordeliger voor mijn man. Zo hoorde hij het meestal niet als de baby wakker werd. Ik vond dat niet erg. Ik gaf borstvoeding en daar had ik zijn hulp niet per se bij nodig. Daarnaast moest hij iedere doordeweekse ochtend vroeg op zijn werk zijn en ik niet. Dat maakte dat ik het niet oneerlijk vond dat hij beter sliep dan ik.
Toen de co-sleeper de deur uit ging, legden we onze jongste dochter niet op haar zorgvuldig ingerichte babykamertje, maar ook bij mij in bed. Stiekem verheugden mijn oudste dochter en ik ons daar al maanden op. Inmiddels hadden we een breder bed aangeschaft, dus plek zat!
Inmiddels zijn mijn dochters 7 en 2. Ze liggen nog steeds bij mij in bed. Mijn man slaapt nu al 3 jaar in het logeerbed. Wij willen het niet anders, maar toch schaam ik me een beetje voor de situatie. Als ik anderen erover vertelde, kreeg ik vaak afkeurende reacties. Mensen denken gelijk dat de relatie met mijn man niet goed is. Of vinden samen slapen met jonge kinderen onveilig. Dat terwijl mijn man en ik harstikke gelukkig zijn samen en ik me heel goed heb ingelezen over veilig samen slapen met kinderen. Ik weet wat ik doe, maar anderen lijken het altijd beter te weten.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
