Nathalie van den Berg (44) doet voornamelijk aan strandvissen. Ze presenteert ook het tvprogramma De Visvrouwen bij RTL 4.
Lees verder onder de advertentie
Nathalie (planner bij een wegenbouwbedrijf), moeder van de tweeling Daniëlle en Willemijn (9).
“Ik ben het resultaat van twee fanatiek vissende ouders. Als kind woonde ik op een stadse etagewoning. Vissen was dé escape voor het gezin om even naar buiten te gaan. ’s Avonds deden we het aan de rand van de stad en in de weekenden in de zomer bij ons huisje in de buurt van het strand. Ik vond het altijd heerlijk en gooi nog steeds regelmatig met mijn moeder een hengeltje uit.
Lees verder onder de advertentie
Je eigen vis vangen
Als ik water zie, denk ik: wat zwemt hier en hoe krijg ik het eruit? Of dat nou een slootje, de zee of een groot meer is. Mijn dochters hebben precies hetzelfde. Daniëlle was nog maar heel klein en zei, als ze het gordijn opendeed, meteen: ‘Mama, ik zie leven in de sloot!’ Waar anderen wandelen met hun kinderen, ga ik vissen. Picknickkleed, lekkere hapjes en een hengel mee. Zelfs onze vakantiebestemming selecteer ik op viswater. Mijn vriezer ligt nog vol met heilbot die ik in Noorwegen heb gevangen.
Juist als alleenstaande moeder vind ik het belangrijk om mijn meiden mee te geven: je redt je eigen kloten, op z’n Amsterdams gezegd. Oftewel: je vangt je eigen vis zodat je altijd wat te eten hebt. Dat is namelijk wat we doen. Aan het strand vis ik op bot, scharretjes en tong. En als ik een mooie zeebaars heb gevangen, gaat die mee voor in de pan. Mijn dochters zijn daardoor natuurlijk wel verwende prinsesjes geworden die alleen nog maar verse vis lusten.
Vangdrang
Vissen is nooit hetzelfde. De zee en de omstandigheden zijn altijd anders. Je bent in de buitenlucht en focust op het vangen van die vis. Vangdrang heet dat en je bent met niets anders bezig. Daardoor voelt het als pure ontspanning en kun je je hoofd leegmaken. Dat is heerlijk na een werkdag waarbij ik de hele dag ‘aan’ sta. Als het lukt om die vis te vangen, geeft het voldoening. Als het niet lukt, wil ik zo snel mogelijk weer. Elke dag is een visdag. Kou of regen maakt me niet uit. Als ik thuiskom en rozig met een wijntje op de bank plof, voel ik me heerlijk.”
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”