Mama gaat graag vissen: ‘Zelfs de vakantiebestemming selecteer ik op viswater’

Nathalie (planner bij een wegenbouwbedrijf), moeder van de tweeling Daniëlle en Willemijn (9).

“Ik ben het resultaat van twee fanatiek vissende ouders. Als kind woonde ik op een stadse etagewoning. Vissen was dé escape voor het gezin om even naar buiten te gaan. ’s Avonds deden we het aan de rand van de stad en in de weekenden in de zomer bij ons huisje in de buurt van het strand. Ik vond het altijd heerlijk en gooi nog steeds regelmatig met mijn moeder een hengeltje uit.
 

Je eigen vis vangen

Als ik water zie, denk ik: wat zwemt hier en hoe krijg ik het eruit? Of dat nou een slootje, de zee of een groot meer is. Mijn dochters hebben precies hetzelfde. Daniëlle was nog maar heel klein en zei, als ze het gordijn opendeed, meteen: ‘Mama, ik zie leven in de sloot!’ Waar anderen wandelen met hun kinderen, ga ik vissen. Picknickkleed, lekkere hapjes en een hengel mee. Zelfs onze vakantiebestemming selecteer ik op viswater. Mijn vriezer ligt nog vol met heilbot die ik in Noorwegen heb gevangen.
 

Meer Kek Mama?
Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
 

Juist als alleenstaande moeder vind ik het belangrijk om mijn meiden mee te geven: je redt je eigen kloten, op z’n Amsterdams gezegd. Oftewel: je vangt je eigen vis zodat je altijd wat te eten hebt. Dat is namelijk wat we doen. Aan het strand vis ik op bot, scharretjes en tong. En als ik een mooie zeebaars heb gevangen, gaat die mee voor in de pan. Mijn dochters zijn daardoor natuurlijk wel verwende prinsesjes geworden die alleen nog maar verse vis lusten.
 

Vangdrang

Vissen is nooit hetzelfde. De zee en de omstandigheden zijn altijd anders. Je bent in de buitenlucht en focust op het vangen van die vis. Vangdrang heet dat en je bent met niets anders bezig. Daardoor voelt het als pure ontspanning en kun je je hoofd leegmaken. Dat is heerlijk na een werkdag waarbij ik de hele dag ‘aan’ sta. Als het lukt om die vis te vangen, geeft het voldoening. Als het niet lukt, wil ik zo snel mogelijk weer. Elke dag is een visdag. Kou of regen maakt me niet uit. Als ik thuiskom en rozig met een wijntje op de bank plof, voel ik me heerlijk.”
 

Dit portret staat in Kek Mama 04-2021.

Lees ook
Mama is autocoureur: ‘Op een recht stuk haal ik wel tweehonderd kilometer per uur’ >