Beeld: Getty Images
Joyce (29), moeder van Kent (10 maanden), ging – zoals elke zondag – eten bij haar schoonouders, ook met een paar dagen overtijd. Mocht er iets gebeuren stond de vluchttas klaar en bovendien bleven de weeën uit. ‘Ik had wel wat last van harde buiken. Een beetje irritant, niets meer.’
“Elke zondag eten mijn man en ik bij mijn schoonouders. Ik zag geen reden om dat niet te doen, alleen omdat ik een paar dagen overtijd was. Mocht er iets gebeuren, dan waren we binnen tien minuten thuis, en zo nodig in het ziekenhuis – mijn vluchttas stond in de auto. Bovendien vond ik het wel makkelijk dat er een avondje voor me werd gekookt terwijl ik op knappen stond.
Ik had wel wat last van harde buiken. Een beetje irritant, niets meer. ‘Ze komen wel regelmatig, schat’, opperde mijn man. Maar dat wuifde ik weg; weeën doen pijn, zoveel wist ik wel, en écht pijn deed dit nog niet.
Lees ook
‘Met één luide brul kwam mijn jongste ter wereld – ironisch genoeg boven het doucheputje’ >
Omdat ik het lastig vond gezellig mee te kletsen, besloot ik even een tijdschrift te lezen op de oude jongenskamer van mijn man, waar we vroeger wel vaker sliepen. Ik lag nog geen minuut toen mijn vliezen braken. Mijn man snelde toe en riep dat we nú naar huis moesten, maar er was geen houden aan. Ik belandde in één grote, aanhoudende wee. No way dat ik me nog waarnaartoe dan ook liet vervoeren.
De verloskundige – een tikkeltje verward door de andere locatie – deed een snelle check en merkte droogjes op dat ik wel mocht persen, als ik wilde. Persen? Ik voelde geen enkele drang. Maar de hartslag van de baby daalde, het was nu of nooit. In het jongensbed van mijn man, onder toeziend oog van mijn schoonouders, kwam na een flinke knip onze zoon ter wereld. Kent is de meisjesnaam van mijn schoonmoeder.”
Dit artikel staat in Kek Mama 01-2021.
Meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Sara (37) was er klaar mee dat de mental load altijd op haar bordje kwam zonder enige waardering en dus besloot ze het een week aan haar man Daan over te laten.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
De nachtmerrie van elke moeder: je raakt je kind kwijt. Het ene moment is ‘ie er nog, je knippert, en poef. Weg. Het overkwam ook Janna. Zij dacht dat haar dochter was ontvoerd.
