Beeld: Canva
Het was allemaal zó goed bedoeld. Een frisse lentedag, een tuin vol narcissen en een mand vol chocolade-eitjes. Iris had het Pinterest-pasen-plaatje al helemaal in haar hoofd: vrolijk rennende kinderen, blije gezichtjes, een zacht muziekje op de achtergrond.
Iris, getrouwd, moeder van twee kinderen (8 en 4): “Spoiler alert: het werd een complete veldslag met tranen, drama en een moeder die zich oprecht afvroeg of ze zich in de schuur kon verstoppen met een glas wijn.
Ik was voorbereid. Alle eieren waren verstopt, inclusief één gouden ei, de hoofdprijs, if you will. De kinderen opgewonden in hun lentejasjes en ik had mezelf getrakteerd op een koffie met havermelk en optimisme. Kijk ons toch eens een leuk paasgezin zijn, dacht ik nog. Haha.
‘Klaar voor de start… Af!’ De kinderen stoven de tuin in alsof er een miljoen euro in paaseieren verstopt lag. Binnen één minuut had de oudste al vijf eieren te pakken. De jongste vond vooral gras en een slak.
En toen… vond de oudste het gouden ei. In de klimop, natuurlijk. De jongste draaide zich om, zag het gebeuren, keek mij aan en brulde: ‘DAT WAS MIJN EI!’ Vol drama, met snot, tranen en het soort hartverscheurende geschreeuw dat normaal gesproken is gereserveerd voor gevallen ijsjes en kapotte Elsa-jurkjes.
Ik probeerde te sussen en te onderhandelen met de oudste: ‘Je mag van mij drie gewone eitjes voor dat gouden ei.’ ‘Nee’, zei hij doodleuk, want hij had natuurlijk ook wel door dat dat gouden ei een bijzonder ei was. ‘Ik HAAT Pasen’, huilde de jongste. De hond rende intussen rond met een half open chocolade-ei in z’n bek, wat honden natuurlijk absoluut niet mogen. Mijn koffie was koud. Mijn ziel ook een beetje.
De kinderen gingen elkaar te lijf met mandjes. Op dat moment kwam mijn partner naar buiten met een vrolijke, welgemeende: ‘Is het gezellig?’ Hoe mannen dit soort drama-taferelen volledig kunnen missen, is mij een raadsel. Hij kreeg drie eieren naar zijn hoofd geslingerd. Letterlijk.
Ik haalde diep adem, liep naar binnen en liet me langzaam op het kleed in de woonkamer zakken. De hond kwam naast me liggen. Hij rook naar chocolade. Straks moesten we ook nog naar de dierenarts. Ik zat mokkend te googelen of honden meteen doodgaan van een hap chocola (antwoord: gelukkig niet). Denk je ook eens wat leuks te doen voor je kids.
En toen toch nog, wonder boven wonder, keek ik naar buiten en zag ik toch nog dat vrolijke tafereeltje, waar ik zo op had gehoopt. Hoe mijn man dat voor elkaar heeft gekregen, weet ik niet, maar iedereen was weer blij aan het zoeken naar paaseieren. Snel maakte ik een foto. Leek het toch nog wat. Conclusie? Paaseieren zoeken: top idee. Gouden ei introduceren: absolute beginnersfout. Dat nooit weer.”
Maarre… Waarom eigenlijk die chocoladepaaseitjes met Pasen? Je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Groep 8 kamp. Voor veel kinderen het hoogtepunt van hun basisschooltijd, maar voor Mariska en haar dochter was het iets waar ze enorm tegenop zagen. Haar dochter mocht namelijk geen contact hebben met het thuisfront.
