‘Ik voel me schuldig omdat mijn kind naar de peuterspeelzaal gaat’
Het is niet verplicht, maar toch stuurt blogger A. Rochaun haar driejarige zoon een paar dagdelen per week naar de peuterspeelzaal. ‘Ik vind het heerlijk, maar ik voel me er ook ontzettend schuldig door’, schrijft ze.
Rochauns jongste heeft bakken energie. En omdat ze zelf geen tijd heeft om 24 uur per dag met hem te spelen (meestal is ze aan het werk), besloot ze hem in te schrijven voor de peuterspeelzaal. ‘Voor nu is dit de beste plek voor hem', stelt ze. ‘Hij is slim, extreem social en leert snel. Ik moet hem helpen om deze eigenschappen nog beter te ontwikkelen. Door hem voor de tv te zetten en elke vijf minuten geïrriteerd te roepen ‘of die wat zachter kan', stimuleer ik hem niet.'
Lees ook
‘Oppas of peuterspeelzaal? Die kunnen nooit een ouderrol vervangen' >
Win-win
Voor de blogger is het een win-winsituatie: haar zoon kan spelen, zij kan in alle rust werken. Maar toch voelt ze zich weleens schuldig. ‘Ik heb de keuze gemaakt om kinderen te krijgen, dus het is ook mijn verantwoordelijkheid om voor ze te zorgen, vinden veel mensen. Ze zeggen dat ik voor de makkelijke weg kies en denken dat ik het niet aankan om fulltime thuis te zijn met mijn kinderen. Het is óf je carrière, óf de kinderen, vinden zij.' Rochaun is het hier niet mee eens, maar dat betekent niet dat die meningen haar geen pijn doen.
Egoïstisch?
‘Ik twijfel dan of ik wel de juiste keuzes heb gemaakt', vervolgt ze. ‘Is het niet egoïstisch om hem naar de peuterspeelzaal te sturen? Heb ik gefaald door mijn dromen na te jagen?' Rochaun vraagt zich af waarom je 24/7 moeder zou moeten zijn. ‘Ik hou van mijn zoon, maar ik wil geen leven dat alleen maar om hem draait. Ik leef nu en wil nu hard werken. En als hij ouder is, dan zien we wel verder.'
Bron: Scary Mommy
Meer Kek Mama? Schrijf je in voor de nieuwsbrief en krijg elke week het laatste nieuws, persoonlijke verhalen, fijne (uit)tips en grappige fotoseries in je mailbox >
