Als werkende moeder kreeg Jorrie Varney de kritiek dat ze haar kinderen zou laten opvoeden door vreemden: de opvang. Grote onzin, vindt ze. ‘Ik maak gebruik van de opvang omdat ik wil werken en mijn kinderen vinden het er heerlijk.’
Lees verder onder de advertentie
‘Werk is voor mij een uitlaatklep voor de stress van het moederschap en andersom’, schrijft ze op haar blog.
Schuldgevoel
Voordat ze kinderen kreeg, ging Jorrie er vanuit dat ze als moeder zou blijven werken. Maar toen haar dochter werd geboren, voelde dat zo overweldigend, dat ze zich schuldig voelde om weer aan het werk te gaan. ‘Maar ik werk graag, dus ik ben wel weer begonnen. Mijn omgeving trok die beslissing in twijfel. ‘Ik zou mijn baby nooit bij een vreemde kunnen achterlaten’, hoorde ik vaak. Daardoor werd mijn schuldgevoel nog groter.’
Jorrie heeft haar werk nodig. ‘Ik vind heel veel plezier en geluk in het moederschap, maar het brengt ook stress met zich mee. Werk is een perfecte uitlaatklep daarvoor – andersom ook. Gelukkig kan ik me kinderopvang veroorloven en vinden mijn kinderen het heerlijk om daarheen te gaan. Maar ik merk dat werkende moeders vaak scheef worden aangekeken. Zo van: ze laten hun kind liever opvoeden door een vreemde, dan dat ze het zelf doen.’
Lees verder onder de advertentie
‘Het kan allebei’
Jorrie vindt dat onzin. ‘Ik heb totaal niet het gevoel dat vreemden mijn kinderen opvoeden. De mensen bij de opvang maken deel uit van mijn familie – zo voelt het. Vaak wordt gedaan alsof de opvang niet goed is voor een kind. Maar ik zal je vertellen: er is niets mis met mijn kinderen of die van andere werkende moeders. Ze leren meer dan ik ze ooit thuis zou kunnen leren en ze zijn mateloos geliefd. Ik hou ervan om moeder te zijn en ben dol op een carrière. Daarom blijf ik werken en leer ik mijn kinderen dat je de ene droom niet hoeft op te offeren om de andere te hebben.’
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Over seks praten we liever niet op het schoolplein, maar zelfs binnen een jarenlang huwelijk blijft het vaak een taboe. Terwijl het, volgens relatietherapeuten, juist enorm veel zegt over de gezondheid van een relatie.