‘Ik leer mijn kinderen dat het moederschap en een carrière prima samengaan’

‘Werk is voor mij een uitlaatklep voor de stress van het moederschap en andersom', schrijft ze op haar blog.

Schuldgevoel

Voordat ze kinderen kreeg, ging Jorrie er vanuit dat ze als moeder zou blijven werken. Maar toen haar dochter werd geboren, voelde dat zo overweldigend, dat ze zich schuldig voelde om weer aan het werk te gaan. ‘Maar ik werk graag, dus ik ben wel weer begonnen. Mijn omgeving trok die beslissing in twijfel. ‘Ik zou mijn baby nooit bij een vreemde kunnen achterlaten’, hoorde ik vaak. Daardoor werd mijn schuldgevoel nog groter.’

Lees ook:
Hilarisch: zo denken kinderen over het werk van hun ouders >

Vreemde

Jorrie heeft haar werk nodig. ‘Ik vind heel veel plezier en geluk in het moederschap, maar het brengt ook stress met zich mee. Werk is een perfecte uitlaatklep daarvoor – andersom ook. Gelukkig kan ik me kinderopvang veroorloven en vinden mijn kinderen het heerlijk om daarheen te gaan. Maar ik merk dat werkende moeders vaak scheef worden aangekeken. Zo van: ze laten hun kind liever opvoeden door een vreemde, dan dat ze het zelf doen.’

‘Het kan allebei'

Jorrie vindt dat onzin. ‘Ik heb totaal niet het gevoel dat vreemden mijn kinderen opvoeden. De mensen bij de opvang maken deel uit van mijn familie – zo voelt het. Vaak wordt gedaan alsof de opvang niet goed is voor een kind. Maar ik zal je vertellen: er is niets mis met mijn kinderen of die van andere werkende moeders. Ze leren meer dan ik ze ooit thuis zou kunnen leren en ze zijn mateloos geliefd. Ik hou ervan om moeder te zijn en ben dol op een carrière. Daarom blijf ik werken en leer ik mijn kinderen dat je de ene droom niet hoeft op te offeren om de andere te hebben.’