‘Ik heb alle kerstcadeaus van mijn schoonmoeder alweer te koop gezet’

Rianne (36) heeft twee kinderen (7 en 5) met Samuel (39). Ze houdt van haar schoonouders, maar haar schoonmoeder heeft één heel groot nadeel, waardoor Rianne in de kerstvakantie aan de bak moest.

De feestdagen zijn pas net achter de rug en het is volop kerstvakantie, maar ik heb er alweer een dag hard werken opzitten. Gisteren heb ik namelijk zo’n beetje alle kerstcadeaus die wij van mijn schoonmoeder hebben gehad, op Marktplaats en Vinted gezet.

Ze koopt te veel cadeaus

Ruim acht jaar geleden leerde ik mijn man kennen, met wie ik twee kinderen heb gekregen. Zijn vader is een norse man van weinig woorden. Hij heeft een goed hart en is gek op zijn kleinkinderen, maar er komt niet veel uit. Mijn schoonmoeder daarentegen kletst de oren van je kop. Het is een lieve vrouw, zorgzaam ook en totaal verzot op mijn kleinkinderen en op mij. Ze heeft alleen één nadeel: ze koopt ontzettend veel ‘cadeaus’.

“Of je het nodig hebt, leuk vindt of wellicht al hebt, dat maakt haar niks uit”

Nou hoor ik je denken: dat is toch leuk? En dat zou ook leuk zijn als ze echt dingen koopt die je wil hebben, of mooie spullen. Helaas is dat niet het geval. Mijn schoonmoeder is koopverslaafd en koopt letterlijk alles dat los en vast zit. Of je het nodig hebt, leuk vindt of wellicht al hebt, dat maakt haar niks uit. Zo heb ik meerdere malen oorbellen gekregen, terwijl ik geen gaatjes heb. Ook koopt ze regelmatig kleding voor mijn kinderen in een maat waar ze allang uitgegroeid zijn en heeft ze met de kerst voor de vierde keer dezelfde locomotief aan mijn jongste zoon gegeven, die ze had gevonden in de tweedehands winkel. De vorige drie was ze vergeten.

Lees ook – Papa is vertrokken: ‘Zijn huis was zo goed als leeg’

Liever geen spullen meer

Ik heb al meerdere malen aangegeven dat ik eigenlijk liever niet heb dat ze zoveel spullen voor ons koopt. Onder het mom van ‘als je steeds koopt, leren de kinderen cadeautjes niet écht waarderen’, heb ik haar geprobeerd een klein beetje te beperken. Op advies van mijn man heb ik het een paar keer aangegeven als ik iets echt niet mooi vond, of als we het al hadden of niet konden gebruiken. Een beteuterde blik vol ongeloof was telkens het gevolg. Na vier keer was ik daar wel klaar mee.

En dus heb ik een nieuwe tactiek: ik bedank vriendelijk voor alle spullen en heb mijn kids ingeprent dat ook te doen wanneer ze iets krijgen van oma. Daarna zet ik alles wat we niet willen linea recta te koop. Na kerst bleven er precies drie dingen over van de zesentwintig (!) cadeaus die we wel leuk vonden. De rest heb ik allemaal online gezet. Natuurlijk wel onder een andere naam. Gelukkig is mijn schoonmoeder niet zo goed met internet, want als ze daar ook nog zou speuren voor cadeaus zou ze wellicht een keer op een account stuiten met een heleboel spullen die haar wel heel bekend zouden voorkomen…