‘Ik ben jaloers op mijn man, omdat zijn leven wél zorgeloos is’

‘Dan kijk ik naar je, naar de man die mij moeder heeft gemaakt en mij zag tijdens mijn moeilijke momenten, en dan realiseer ik me dat ik je haat', schrijft ze. ‘Ik voel me daar verschrikkelijk door.' 

‘Zorgeloos'

Chaunie beseft dat een kind krijgen voor een man heel anders is. En ze denkt dat die boosheid daar vandaan komt. ‘Ik haat de manier waarop je zonder zorgen lijkt te kunnen ademen, te kunnen eten, werken en slapen. Ik ben er jaloers op, maar ik beloof: ik geef niet op. Ik zal blijven terugdenken aan de tijd dat al die dingen voor mij ook zo gemakkelijk voelden.'

Lees ook
Als hij maar niet op z'n vader lijkt >

‘Zonder klagen'

‘En ik zie je', schrijft ze verder. ‘Ik zie hoe je de oprit veegt en mij een glas water geeft terwijl ik ons kind aan het voeden ben. Ik zie hoe jij zonder te klagen naar je werk gaat, de kinderen toedekt als ze in slaap vallen en hoe jij door mijn ongewassen haar heenkijkt,'

‘Droom'

De moeder belooft haar partner dat dít is wat ze altijd heeft gewild. ‘Vanaf het moment dat ik je zag, wist ik dat jij het voor me was. Dat jij de vader was van mijn kinderen waar ik altijd van heb gedroomd. Ik zag dat jij de man was die mij altijd mooi zou blijven vinden, ook na het krijgen van onze kinderen. Ik weet zeker dat ik op een dag weer mezelf ben. En dan is onze liefde dan sterker dan ooit.'