Beeld: Pixabay
Op die ene logeerpartij op achtjarige leeftijd na, waarin ze onder de strenge blik van de logeermoeder moest ontbijten met havermoutpap en geitenmelk, had Kek Mama’s Jorinde het nog nooit gevoeld, heimwee. Tot die ene, verregende vakantie in een Franse gîte.
Eerst dacht ik dat ik gewoon moest ontstressen. Teveel gewerkt, te hard gefeest, een relatie die op klappen stond en kinderen die maanden eerder eigenlijk al aan vakantie toe waren… Niet zo raar dat ik met een knoop in mijn maag arriveerde in onze Zuid-Franse vakantiewoning, vond ik.
Dat de regen met bakken uit de hemel kwam, de meubels op instorten stonden en er maar één kinderslaapkamer bleek in plaats van de beloofde twee, hielp waarschijnlijk niet. Net zo min als de norse huiseigenaar, die elke dag kwam controleren of zijn Néerlandais de toko wel intact lieten en met een hoop onverstaanbaar gefoeter de opblaaskrokodillen uit het zwembad viste – precies wanneer ik in mijn blote niks (want: landhuis in de middle of nowhere) de natte handdoeken naar binnen haalde. Een beetje ongemakkelijk allemaal, maar niets wat niet viel op te lossen met een paar kilo Franse kaas en een mooie Sancerre, hoopte ik.
Maar de regen stopte niet. Zelfs niet toen we op dag vier besloten dan maar voor een paar uur naar een provincie oostelijker te trekken, omdat daar volgens onze buienradars de zon wel scheen. De wijn smaakte stukken minder goed in het gezelschap van een man met wie ik eigenlijk geen tekst meer had, en met al het kaarslicht van de wereld viel van de muffe woonkamer geen knusse getaway te maken. Alleen de kinderen hadden het naar hun zin, want in een hoosbui met je opblaasbeest in het zwembad is natuurlijk dolle pret, en hoe vaak wil je moeder nou vrijwillig (lees: uit pure wanhoop) twintig potjes met je pesten?
Lees ook
Vakantiestress: ‘Mag ik alsjeblieft naar huis?’ >
Opeens begreep ik al die Nederlanders met hun potten pindakaas en hagelslag van onze bekendste grootgrutter, daar aan de Spaanse costa. De volgepakte auto’s met eigen beddengoed en andere zaken die maar zoveel mogelijk herinneren aan thuis. In de afgelopen twintig jaar had ik de langste en verste reizen gemaakt en nog nooit had ik er íets van gevoeld, maar nu raakte het me als een mokerslag: heimwee. Het enige fijne wat ik aan deze vakantie kon bedenken, was dat we weer naar huis zouden gaan – wat we overigens een paar dagen eerder dan gepland ook deden.
Een paar heerlijke reizen verder besef ik dat die heimwee op vakantie iets eenmaligs was. Dat het natuurlijk niks te maken had met het missen van thuis of een beetje pech met het weer, maar alles met mijn ongelukkige relatie. In het juiste gezelschap zouden de muffe meubels rustiek en romantisch zijn geweest, de plenzende regen een aanleiding voor de zoveelste vrijpartij.
Deze zomer bracht ik door in eigen land. Zonder man, mét kinderen, in de regen. En middenin onze vertrouwde omgeving, werd ik toch nog één keer overvallen door die allesoverheersende knoop in maag: heimwee naar al die andere vakanties, die we met z’n drietjes dolgelukkig doorbrachten in het buitenland.
Dit artikel is al een keer eerder gepubliceerd.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Schaatskoningin Irene Schouten (32) zat eind vorig jaar nog op een roze wolk: ze werd voor het eerst moeder van haar zoontje Dirk. Samen met haar man Dirk-Jan genoot ze volop van het nieuwe gezinslevens. Maar die roze wolk sloeg al snel om in zorgen toen bleek dat Dirk kampte met gezondheidsproblemen.
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]
Als je kind een hobby heeft die niet de hele dag gamen inhoudt, ben je waarschijnlijk allang blij. Als je zoon van twaalf dol is op fossielen en edelstenen, weet je in ieder geval ook waar je hem blij mee kunt maken.
De ene dag is je zesjarige een knuffelkont die geen moment van je zijde wijkt, de andere dag smijt ze boos de deur dicht omdat jij haar verkeerd hebt aangekeken. Herkenbaar?
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
In Beste Zangers draaide het afgelopen zaterdag allemaal om zangeres Bente Fokkens (24). De artiesten brachten een ode aan haar muziek én favoriete nummers. Een indrukwekkend optreden van die avond kwam van Laetitia, die als kersverse mama een gevoelige snaar raakte bij zowel Bente als de kijkers thuis.
