Bron: Pexels
Dat de boel down under een flinke opdoffer krijgt tijdens de bevalling is logisch, maar de ravage waar deze moeders jaren mee hebben rondgelopen is om te huilen.
Kay (39, salesmanager) is getrouwd met Nicolaas (40, monteur) en moeder van Jason (7): “Er dreigde een zwangerschapsvergiftiging, mijn bevalling werd opgewekt en in tien minuten persen vloog Jason er letterlijk uit.
Ik liep daarbij een subtotaalruptuur of een totaalruptuur op en werd onder plaatselijke verdoving gehecht; normaal gebeurt dit onder algehele verdoving en dan controleren ze gelijk hoever je precies bent uitgescheurd. Ik had direct al ontzettend veel pijn. Thuis werden in overleg met de verloskundige een paar hechtingen verwijderd, omdat ik niet wist waar ik het zoeken moest. Het enige dat ik kon doen, was liggen en bij de minste beweging trokken de hechtingen op zo’n manier dat het leek alsof alles opensprong. De pijn werd door het verwijderen wel wat minder, maar poepen lukte niet. De verloskundige zag wel dat ik ontlasting verloor. ‘Voel je dat niet?’ vroeg ze. Ik had niets in de gaten. Ik kreeg klysma’s en kon daarna eindelijk naar het toilet.
Bij de zeswekencontrole bleek dat ik een fistel had, een soort open holte tussen je darm en de huid. Het gaatje werd aangestipt en daarmee moest het verholpen zijn. In de periode daarna had ik iedere maand een blaasontsteking. Anderhalf jaar lang slikte ik vrijwel maandelijks antibiotica. Op de automatische piloot ging ik door. Aan de zwangerschapsvergiftiging hield ik hersenschade over en daar was ik vooral druk mee. Ik was zo ziek geweest, dat het al snel duidelijk werd dat ik geen kinderen meer kon krijgen. Het kon wel, maar de kans dat ik dat zou overleven was niet groot. Ik was in de rouw.
Online zocht ik wel naar mogelijke oorzaken voor mijn lichamelijke klachten. Ik had zo’n pijn. Mijn buik was verboden gebied, het was daar enorm gevoelig. Een perineumhersteloperatie leek de oplossing. Toen ik de gynaecoloog zei dat ik dat wilde, hield ze de boot af. Maar ik ben nogal drammerig aangelegd en hield vol. ‘Oké, als je per se wil dat we je opereren, dan doen we dat’, zei ze. De operatie werd uitgevoerd en voordat ik naar huis ging, stond de arts naast mijn bed. ‘Ik ben je excuses verschuldigd’, zei ze. Ik bleek twee fistels, een vaginale achterwandverzakking en verklevingen te hebben. Dat had ze bij een eerste onderzoek niet gezien.
‘Ik bleek twee fistels, een vaginale achterwandverzakking en verklevingen te hebben’
Pas toen ik geopereerd was en pijnvrij was, merkte ik hoeveel pijn ik al die tijd had gehad. De blaasontstekingen bleven ook weg. Achteraf heb ik veel te lang aangemodderd. Het maakt me boos dat ik niet serieus genomen werd. Als ik niet op mijn strepen was gaan staan, was ik nooit geopereerd. Ik kan alleen maar hopen dat de arts in kwestie er iets van geleerd heeft.
Het is niet alleen voor mij, ook voor Nicolaas een enorme opluchting dat alles weer nagenoeg is zoals voorheen. Hij vond het heel zwaar mij zo’n last te zien hebben. En ons seksleven stelde niet veel meer voor, we werkten voortdurend om mijn problemen heen en veel standjes waren uitgesloten.
Het zou goed zijn als er meer voorlichting over dit onderwerp kwam, zowel aan de voorkant, als tijdens en na een zwangerschap. Bij de controle die je met zes weken krijgt, moet veel meer worden doorgevraagd. Veel vrouwen hebben er geen idee van dat dit kan gebeuren. Ik kan er gelukkig goed met mijn vriendinnen over praten. Het is niets om je voor te schamen, ondanks dat je je er wel voor schaamt.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
