De zussen Elise en Vita Boers zijn tegelijk zwanger. In hun podcast ‘Over zus en zo’ praten de twee uitgebreid over hun zwangerschap, (genante) kwaaltjes, angsten en onzekerheden. Deze keer vragen ze zich af: Is kraamzorg een overbodige luxe?
Lees verder onder de advertentie
De zussen hebben het deze week uitgebreid over de toegevoegde waarde van kraamzorg. Is het een overbodige luxe of is het juist hard nodig? Vita moet het nog gaan meemaken en vraagt Elise het hemd van het lijf. Die kreeg al twee keer kraamzorg, eerst bij Luca en Wolf, later bij de geboorte van Coco.
Lees verder onder de advertentie
Fijne gedachte
Vita kan zich niet voorstellen dat het een overbodige luxe zou zijn, met een eerste kind. Ze zegt daarover: “Het lijkt me een hele fijne gedachte dat iemand die eerste week, of eigenlijk acht dagen, bij ons thuis is om te begeleiden. Met alle nieuwe dingen die op je afkomen. Hulp in huis, ontbijtjes maakt en je in de watten legt. Dat vind ik een fijne gedachte. Dat je het niet allemaal alleen moet doen, ik heb nog zoveel te leren: hoe doe je hem in bad, aanleggen met de borst. Gewoon allemaal dingen die ik nu nog niet weet.” “Ja, het geeft meer zekerheid. Zelfverzekerdheid”, vult Elise haar zus aan.
Elise deelt uitgebreid haar ervaring met de eerste keer kraamzorg: “Mijne eerste keer was met een tweeling en ik had niet zonder kraamzorg gekund. Het is waanzinnig! Wout en ik lagen veel in bed te cocoonen en herstellen. De kraamzorg hielp met luiers, maakte lekkere hapjes en liet ons heel erg met zijn viertjes in de slaapkamer. Ze deed de was, bloemen in vazen en maakte beschuit met muisjes. Ik heb kei hard gehuild toen ze wegging.”
Ook zonder
Ook voor de tweede keer met een derde baby, vond Elise de kraamzorg fijn. “Het had alleen niet zo lang gehoeven. Ze komen van ’s ochtends tot einde dag. Op een gegeven moment denk je wel ‘laat ons maar’. Dat hebben we ook paar keer gezegd. Gelukkig begreep ze dat wel en ging ze eerder weg. We hoefden niet meer het wiel uit te vinden en wisten al veel. Als Wolf en Luca naar de crèche waren en de kraamzorg ging eerder weg in de middag, dan waren we even zonder ruis. Even rust. Het was soms wat veel en dachten laat ons maar lekker, we begrijpen wat we moeten doen en het voelt zo natuurlijk. Het was super fijn als er bezoek kwam dat ze thee kon maken en ook een paar keer avondeten gemaakt. Maar vond het nu een overbodige luxe. Fijn dat ze er was, maar we hadden ook zonder gekund.”
Lees verder onder de advertentie
Afzien
Of Elise bij een eventueel volgend kindje weer kraamzorg zou willen? Daarover zegt ze: “Ik zou het wel doen, maar dan alleen voor de eerste drie, vier dagen. Acht dagen is voor ons te veel. Of misschien niet de volle acht, negen uur op een dag. De eerste dagen vond ik het waanzinnig dat ze er was. Zo’n eerste week is een hel en afzien. Dan zijn extra handjes heel fijn. Het is heel fijn dat kraamzorg in Nederland bestaat. En zeker bij een eerste teken ik ervoor.”
Lees verder onder de advertentie
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.