De zussen Elise en Vita Boers zijn tegelijk zwanger. In hun podcast ‘Over zus en zo’ praten de twee uitgebreid over hun zwangerschap, (genante) kwaaltjes, angsten en onzekerheden. Deze keer vragen ze zich af: Is kraamzorg een overbodige luxe?
De zussen hebben het deze week uitgebreid over de toegevoegde waarde van kraamzorg. Is het een overbodige luxe of is het juist hard nodig? Vita moet het nog gaan meemaken en vraagt Elise het hemd van het lijf. Die kreeg al twee keer kraamzorg, eerst bij Luca en Wolf, later bij de geboorte van Coco.
Vita kan zich niet voorstellen dat het een overbodige luxe zou zijn, met een eerste kind. Ze zegt daarover: “Het lijkt me een hele fijne gedachte dat iemand die eerste week, of eigenlijk acht dagen, bij ons thuis is om te begeleiden. Met alle nieuwe dingen die op je afkomen. Hulp in huis, ontbijtjes maakt en je in de watten legt. Dat vind ik een fijne gedachte. Dat je het niet allemaal alleen moet doen, ik heb nog zoveel te leren: hoe doe je hem in bad, aanleggen met de borst. Gewoon allemaal dingen die ik nu nog niet weet.” “Ja, het geeft meer zekerheid. Zelfverzekerdheid”, vult Elise haar zus aan.
Lees ook: Ellen: ‘Kraamzorg… Ik had eerlijker moeten zijn, besef ik nu’
Elise deelt uitgebreid haar ervaring met de eerste keer kraamzorg: “Mijne eerste keer was met een tweeling en ik had niet zonder kraamzorg gekund. Het is waanzinnig! Wout en ik lagen veel in bed te cocoonen en herstellen. De kraamzorg hielp met luiers, maakte lekkere hapjes en liet ons heel erg met zijn viertjes in de slaapkamer. Ze deed de was, bloemen in vazen en maakte beschuit met muisjes. Ik heb kei hard gehuild toen ze wegging.”
Ook voor de tweede keer met een derde baby, vond Elise de kraamzorg fijn. “Het had alleen niet zo lang gehoeven. Ze komen van ’s ochtends tot einde dag. Op een gegeven moment denk je wel ‘laat ons maar’. Dat hebben we ook paar keer gezegd. Gelukkig begreep ze dat wel en ging ze eerder weg. We hoefden niet meer het wiel uit te vinden en wisten al veel. Als Wolf en Luca naar de crèche waren en de kraamzorg ging eerder weg in de middag, dan waren we even zonder ruis. Even rust. Het was soms wat veel en dachten laat ons maar lekker, we begrijpen wat we moeten doen en het voelt zo natuurlijk. Het was super fijn als er bezoek kwam dat ze thee kon maken en ook een paar keer avondeten gemaakt. Maar vond het nu een overbodige luxe. Fijn dat ze er was, maar we hadden ook zonder gekund.”
Of Elise bij een eventueel volgend kindje weer kraamzorg zou willen? Daarover zegt ze: “Ik zou het wel doen, maar dan alleen voor de eerste drie, vier dagen. Acht dagen is voor ons te veel. Of misschien niet de volle acht, negen uur op een dag. De eerste dagen vond ik het waanzinnig dat ze er was. Zo’n eerste week is een hel en afzien. Dan zijn extra handjes heel fijn. Het is heel fijn dat kraamzorg in Nederland bestaat. En zeker bij een eerste teken ik ervoor.”
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Bron: Podcast Zus en zo
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
Croissantjes als ontbijt, koek als tussendoortje, patat als avondeten. Sommige gezinnen hebben een heel andere definitie van ‘gezond en gevarieerd’. Wat doe je als je kind daar het liefst elke dag wil spelen – én blijven eten?
Je zegt “nee”, zij horen “misschien”. Jij dacht dat jij de ouder was, maar sinds deze kleine in je leven is, lijkt het alsof jíj bij hém op tijd naar bed moet. Herkenbaar? Dan heb je misschien een kind met een van deze sterrenbeelden – geboren bazen met een flinke wil.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Schoonmoeders… do we need to say more? Je hebt soms geluk met een ontzettend lieve schoonmoeder, en soms de pech met een schoonmoeder from hell. Die van Annissa zit er ergens tussenin, maar komt soms op zijn zachtst gezegd wat onhandig uit de hoek.
De wil is er, de outfit ook, maar soms komt de gedroomde versie van je fitte zelf toch niet helemaal overeen met de werkelijkheid.
