Sara van Gorp is moeder van zoons Ko (9) en Toon (4) en hoofdredacteur van Kek Mama.
De eerste schoolweken veranderde Ko soms ineens van het opgewekt jochie dat hij altijd was in een furieus ventje dat niks meer wilde en gewoon op de grond bleef gillen. Het is maar een keer of twee gebeurd maar indruk maakte het. Zo’n eerste schooltijd, het hakt erin. In elk geval bij mij, amai.
Dus bij Toon was alles meteen in stelling: de eerste twee maanden sowieso geen opvang. En af en toe een dag thuishouden danwel eerder ophalen. Geen overbodige luxe. Toon lag dan wel niet op de grond te gillen: hij viel geregeld in de klas in slaap. Gelukkig heeft hij een dijk van een lieve juf (duizend jaar ervaring, ogen in haar achterhoofd en een uitstekend gevoel voor humor) die precies kon vertellen wanneer de junior beter even thuis kon blijven. En die ook liet weten toen dat niet meer nodig was. Want: Toon was geland. Met zijn handen in z’n zakken banjert hij relaxed het klaslokaal in. Meld zichzelf aan op het digibord en pakt z’n stoeltje voor de kring.
Lees ook
Editorial Sara: ‘Nu moet ik ook twee jongetjesagenda’s bijhouden’ >
Ik moest intussen net zo hard wennen. Want het hele voor-het-eerst-naar-school hadden we met Ko dan al wel gehad, maar met de verhuizing was er ook een nieuwe school. Dus toog ik in de eerste weken naar een jubileumfeest voor ouders. In m’n eentje want ik kende nog geen kip. En nou ben ik op m’n achttiende in Berlijn gaan wonen, ging ik in m’n uppie naar salsa-tenten en heb ik sowieso geen aanleg voor muurbloem zijn maar het was toch, tja, spannend.
Gelukkig was daar die ene heel leuke moeder (die ook nog een grandioos kleding-annex-koffie-zaakje blijkt te hebben) die me meteen welkom liet voelen. En was het uiteindelijk jammer dat ik al vroeg de oppas moest aflossen, anders had ik nog langer staan dansen. Kortom: ik ben ook geland.
In Kek Mama 03-2019 lees je het geestige verhaal over het eerste halfjaar op school met wennen aan klassenapps, rangordes voor hulpmoeders en een timide zoon die ineens blijkt te kunnen vloeken. Het nummer koop je hier.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Ava Tamar (34) heeft een driehoeksrelatie met Floris (37) en Becca (26) en een relatie met Amanda (30). Alina (6), de dochter van Floris, en Tamar (1), de zoon van Becca, zijn een belangrijk onderdeel van haar leven. Ava Tamar is intimiteitscoach.
