Sara van Gorp is moeder van zoons Ko (9) en Toon (4) en hoofdredacteur van Kek Mama.
De eerste schoolweken veranderde Ko soms ineens van het opgewekt jochie dat hij altijd was in een furieus ventje dat niks meer wilde en gewoon op de grond bleef gillen. Het is maar een keer of twee gebeurd maar indruk maakte het. Zo’n eerste schooltijd, het hakt erin. In elk geval bij mij, amai.
Dus bij Toon was alles meteen in stelling: de eerste twee maanden sowieso geen opvang. En af en toe een dag thuishouden danwel eerder ophalen. Geen overbodige luxe. Toon lag dan wel niet op de grond te gillen: hij viel geregeld in de klas in slaap. Gelukkig heeft hij een dijk van een lieve juf (duizend jaar ervaring, ogen in haar achterhoofd en een uitstekend gevoel voor humor) die precies kon vertellen wanneer de junior beter even thuis kon blijven. En die ook liet weten toen dat niet meer nodig was. Want: Toon was geland. Met zijn handen in z’n zakken banjert hij relaxed het klaslokaal in. Meld zichzelf aan op het digibord en pakt z’n stoeltje voor de kring.
Lees ook
Editorial Sara: ‘Nu moet ik ook twee jongetjesagenda’s bijhouden’ >
Ik moest intussen net zo hard wennen. Want het hele voor-het-eerst-naar-school hadden we met Ko dan al wel gehad, maar met de verhuizing was er ook een nieuwe school. Dus toog ik in de eerste weken naar een jubileumfeest voor ouders. In m’n eentje want ik kende nog geen kip. En nou ben ik op m’n achttiende in Berlijn gaan wonen, ging ik in m’n uppie naar salsa-tenten en heb ik sowieso geen aanleg voor muurbloem zijn maar het was toch, tja, spannend.
Gelukkig was daar die ene heel leuke moeder (die ook nog een grandioos kleding-annex-koffie-zaakje blijkt te hebben) die me meteen welkom liet voelen. En was het uiteindelijk jammer dat ik al vroeg de oppas moest aflossen, anders had ik nog langer staan dansen. Kortom: ik ben ook geland.
In Kek Mama 03-2019 lees je het geestige verhaal over het eerste halfjaar op school met wennen aan klassenapps, rangordes voor hulpmoeders en een timide zoon die ineens blijkt te kunnen vloeken. Het nummer koop je hier.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
