Sara van Gorp is moeder van zoons Ko (8) en Toon (3) en hoofdredacteur van Kek Mama.
Hoe zorg ik dat mijn nieuwe huis er niet in no time uitziet als een ontplofte Intertoys. Ik vraag het me dagelijks af. En terecht. Ons best wel grote oude huis is een verzamelbak van speelspul. Knutsels die te mooi zijn om weg te mikken. Bakken met speelgoed dat gesorteerd zou moeten zijn. En dan zijn daar nog obstakels als een piratenschip, stapels knuffels en fantastische lego-bouwsels. Voordeel: het is meer dan genoeg om na de scheiding twee huizen mee te vullen.
‘Waar is die houten garage gebleven?’
Maar: als ik mijn nieuwe paleisje enigszins begaanbaar wil houden, moet er alsnog gesnoeid. Nou hebben Ko en Toon een uitstekend geheugen als het om speelgoed gaat. Drie maanden nadat ik iets naar de berging heb verbannen, vragen ze doodleuk: ‘Waar is die houten garage gebleven?’ Dat wordt dus schiften én op strategische plekken grote kasten neerzetten.
Vijftien meter boeken
Als ik eerlijk ben, zijn niet eens die knutsels, piraten-schepen en aanverwante jongetjes-zaken het grote probleem. Als ik niet uitkijk, ligt in elke hoek van de kamer een paar hoge hakken (ga ik de stad in voor een zwarte riem, kom ik met stiletto’s terug, dat werk). En in de afgelopen jaren heb ik zo’n vijftien meter boeken verzameld. Intussen teruggesnoeid naar zes dozen, maar zie dat maar zo te houden.
Blij ei
Ook tricky voor mij: parafernalia als een glazen ei met haas die in glittersneeuw op een paddenstoel zit als je ’m schudt. Ik word er zo gelukkig van dat-ie er vast tot Kerst staat. Eigenlijk ben ik zelf het ergste troepkind. Maar dan wel zo een dat een blij ei kan worden door kitsch-frutsels. Ook wat waard.
In Kek Mama 04-2018 lees je dat het altijd nog erger kan qua zooi. Janna’s grootste probleem is haar schoonmoeder die complete ballenbakken binnensmokkelt. Heerlijk. Het nummer koop je hier.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
