Een ongeluk zit in een klein hoekje, wordt wel eens gezegd. Daar kan de 29-jarige Tessa over meepraten, want wat begon als een onschuldig eetmoment, eindigde in een rit naar de spoedeisende hulp.
Tessa (29) is moeder van dochter Vivé (bijna 3) en is getrouwd met Roel (34): “Het was rond etenstijd en ik was op. Vivé, mijn dochter van bijna drie, zat aan tafel meer te spelen dan te eten. Ze zwaaide met haar vork alsof het een toverstaf was. Ik glimlachte, maar van binnen kookte ik. Ik wilde gewoon dat ze zou eten. Geen toneelstuk, geen strijd. Dat liep alleen heel anders…
‘Stop even met dat gewapper, Vivé,’ zei ik. ‘Straks prik je jezelf.’ Ze keek me uitdagend aan. Ik probeerde rustig te blijven, maar toen ze ‘t ding voor de derde keer langs haar gezicht zwiepte, verloor ik mijn geduld. Ik greep naar de vork om ’m af te pakken, maar ze wilde het bestek absoluut niet loslaten. Wat er toen gebeurde maakt mij nog steeds misselijk. De vork schoot in haar oog! Iets wat ik juist wilde voorkomen.
Er volgde een paar seconden stilte. Zo’n soort stilte waarin je hele lijf in de stressstand schiet. En toen begon ze keihard te huilen. Ze hield haar handje op haar oogje en riep: ‘Au! Au mama, mijn oog doet pijn!’
Mijn hart sloeg over. Ik zag geen bloed, maar het oogje traande. Ze kneep het helemaal dicht en bleef huilen. Mijn man was aan het werk, dus met trillende handen belde ik de huisartsenpost. Hij zei precies waar ik al bang voor was: ‘Ga maar direct naar de spoedeisende hulp, voor de zekerheid.’
In de auto zat ze stilletjes met een knuffel tegen haar wang gedrukt. Ik voelde me zó schuldig. Het was natuurlijk een ongelukje, maar ik had haar pijn gedaan, omdat ik geen geduld had. Omdat ik even ‘gewoon normaal’ aan tafel wilde eten. De rit naar het ziekenhuis voelde voor mij echt als een straf.
Eenmaal op de SEH moesten we even wachten. Niet veel later werden we meegenomen naar een arts met een soort vergrootbril op z’n hoofd. Hij druppelde wat fluorescerende vloeistof in haar oog en keek geconcentreerd naar dat inmiddels rode oogje. Zijn conclusie? Een krasje op het hoornvlies, niets ernstigs, maar wel pijnlijk. Ze kreeg zalf en druppels mee en de geruststelling dat het binnen een paar dagen helemaal zou genezen.
Thuis gaf ik haar een ijsje, knuffelde haar extra lang en bleef de hele avond sorry zeggen. ‘Geeft niks, mama’, zei ze met haar peuterstem. ‘Ik hou toch van jou.’ Dat brak me. Sindsdien ben ik voorzichtiger. Niet alleen met vorken, maar ook met mijn eigen haast en frustratie. Samenzijn is belangrijker dan goede manieren aan tafel.”
Ook Paula bracht midden in de nacht een bezoek aan de spoedeisende hulp. Niet voor een vorkincident, maar voor haar dronken zoon. Lees hier haar verhaal.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Een solo-tripje naar Lille om even op te laden? Klinkt als de droom van elke moeder met zeven kinderen. Voor Lisa Jansen, beter bekend als de nuchtere moeder van het gezin Bal uit Een huis vol, werd het een avontuur vol stress, wifi-drama en een onverwacht telefoontje van de politie.
