Puberzoons, je kunt er vaak een boek over schrijven. Wat ze hebben uitgehaald hoor je natuurlijk pas achteraf. Of helemaal niet. Of midden in de nacht, zoals Paula. Die stond opeens op de spoedeisende hulp.
Lees verder onder de advertentie
Paula (45): “Mijn zoon Chris (18) gaat graag uit met zijn vrienden. Bij voorkeur twee, drie keer per week. Prima, natuurlijk, dat doen tieners nu eenmaal. Ik moet zeggen dat ik me er altijd weinig druk om heb gemaakt. Ze doen nooit echt heel gekke dingen. Niet dat ik weet, in ieder geval.
Nachtelijk telefoontje
Tijdens Koningsnacht waren de jongens uiteraard weer de hort op. Wij lagen al lang te slapen, toen ik ineens wakker werd gebeld. Meteen schoot ik overeind. Dit was vast slecht nieuws. Het was Falco, een vriend van mijn zoon. Hij nam op met: ‘Ehm, er is iets met Chris. Hij gaat niet dood ofzo, hoor.’
Lees verder onder de advertentie
Hij gaat niet dood ofzo?! Ik schrok me natuurlijk kapot. Hij ging niet dood, maar hoe erg was het dan wel? Lag hij in coma? Moest er een ambulance komen? Het bleek mee te vallen. ‘Hij heeft een deur tegen z’n hoofd gekregen en ik denk wel dat het gehecht moet worden’, besloot Falco. Ik haalde opgelucht adem.
Of we ze even wilden ophalen? Want ze mochten zelf niet meer rijden. Maar natuurlijk, u vraagt, wij draaien. Niet veel later stonden we bij de spoedeisende hulp in het ziekenhuis. Zij lallend en dronken, Chris met een enorm opgezwollen oog en bloed wat er nog steeds uit kwam stromen, ik in mijn pyjama. Het moet een lachwekkend tafereel zijn geweest. Al zit natuurlijk niemand voor de lol bij de spoedeisende hulp midden in de nacht.
Lees verder onder de advertentie
Flauwe grappenmakers
De scheur in Chris’ wenkbrauw moest inderdaad gehecht worden. In de auto waren ze wat stil geweest van de schrik, maar eenmaal in de behandelkamer begonnen de dronkenlappen weer praatjes te krijgen. Mijn zoon grapte: ‘Je kan in ieder geval niet zeggen dat ik geen oog heb dichtgedaan vannacht.’ Het ging maar door met dat soort flauwe grappen, waar ze zelf ongelofelijk om hard moesten lachen. De dienstdoende arts vroeg na een tijdje of hij anders Chris zijn mond ook even dicht zou naaien? Nou, dat was natuurlijk ook weer hilarisch.
Achteraf kan ik er ook wel om lachen. Ze maakten zelfs van een vervelende situatie toch het beste. Maar de eerste paar keren dat mijn zoon na dit akkefietje uit ging, heb ik wel slecht geslapen. Je schrikt er toch van. Gelukkig is alles goed afgelopen en zie je er nu haast niks meer van, afgezien van een klein litteken in zijn wenkbrauw. Dat vindt Chris overigens zelf eigenlijk ‘wel vet’.”
Schaatskoningin Irene Schouten (32) zat eind vorig jaar nog op een roze wolk: ze werd voor het eerst moeder van haar zoontje Dirk. Samen met haar man Dirk-Jan genoot ze volop van het nieuwe gezinslevens. Maar die roze wolk sloeg al snel om in zorgen toen bleek dat Dirk kampte met gezondheidsproblemen.
Als je kind een hobby heeft die niet de hele dag gamen inhoudt, ben je waarschijnlijk allang blij. Als je zoon van twaalf dol is op fossielen en edelstenen, weet je in ieder geval ook waar je hem blij mee kunt maken.
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]
In het tv-programma De Klassenavond houdt Irene Schouten het niet droog als het gaat over haar moeder, die acht jaar geleden een hersenbloeding kreeg. Op goede dagen weet ze dat ze oma is.
De ene dag is je zesjarige een knuffelkont die geen moment van je zijde wijkt, de andere dag smijt ze boos de deur dicht omdat jij haar verkeerd hebt aangekeken. Herkenbaar?