Helene van Santen (38) is hoofdredacteur van Kek Mama. Ze woont samen met Navin en hun zoontjes Milo en Oliver (1,5).
“Is het een tweeling?” is de vraag die me tegenwoordig het vaakst wordt gesteld. Ik krijg ’m vrijwel dagelijks te horen als ik met Milo en Oliver op straat loop. Als ik bevestigend antwoord, is de opmerking die meestal volgt: “Oh, wat zal dat zwáár zijn!”
Ja, natuurlijk is het zwaar. Als ze allebei op hetzelfde moment huilen en ik niet weet wie ik als eerste moet oppakken. Als de een ziek is en de ander aansteekt. Als ze weer eens samen vechten om hetzelfde speeltje. Als de een midden in de nacht brult waardoor de ander wakker wordt.
Maar wat is het ook prachtig. Als ze elkaars handjes vastpakken of elkaar een knuffel geven. Als Navin en ik dansen in de woonkamer met allebei een kind in onze armen. Als we op zondagochtend met z’n viertjes in ons bed liggen. Als ik bedenk dat ik maar één keer heb hoeven bevallen voor twee kindjes.
Lees ook
‘Iedere ouder weet: als je weinig slaapt, ga je rare dingen doen’ >
Op de negatieve opmerking “wat zal dat zwáár zijn” antwoord ik dan ook steevast: “Heel zwaar, maar het is bovenal heel mooi.” Gelukkig kom ik ook regelmatig mensen tegen die meteen heel enthousiast reageren als ze mijn tweeling zien. “Ik wilde ook altijd een tweeling”, hoor ik opvallend vaak van vrouwen. En “wat een rijkdom” is een reactie die vooral oudere mensen geven. Ik denk dat zij, niet meer gehinderd door drukke agenda’s en targets op het werk, juist de mooie kanten van het (groot)ouderschap zien, in plaats van de zware.
Aangezien wijsheid met de jaren komt, hebben de ouderen gelijk: een tweeling is inderdaad rijkdom. Want het is een enorm cliché, maar toch: kinderen zijn een geschenk. En ik heb dubbel geluk. Zwaar, maar waar.
Meer Kek Mama? Schrijf je in voor de nieuwsbrief >
De band tussen ouder en kind verandert door de jaren heen. Waar ze vroeger afhankelijk was van jouw zorg en advies, staan ze nu op eigen benen, maar dat betekent niet dat jouw volwassen kinderen geen behoefte meer hebben aan erkenning of verbinding.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
In 'Tussen wel en wee' komt een moeder aan het woord die vertelt over hoe haar bevalling verliep. Dit keer bevallingsverhaal Laurien.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Dit keer Kiki, die geld uitgeeft wat ze niet heeft, zonder dat haar man het weet.
Dat je zoon op seksuele ontdekkingstocht gaat als hij vijftien is en een vriendinnetje krijgt, is natuurlijk geen verrassing. Het nieuws waarmee hij op een dag thuis kwam, was dan weer wél een verrassing voor Nanda.
En nee, het ligt niet aan gezeur, geld of seks. Scheiden is geen zonde, geen mislukking, soms is het zelfs levensreddend, maar niemand start een huwelijk met het idee uit elkaar te gaan. Waarom gebeurt het dan toch met bijna de helft van de huwelijken?
