Veel ouders smeken zo nu en dan om een oppas, maar blogger Charlene Jimenez slaat zelfs een aanbod van een babysitter af. En daar heeft ze zo haar redenen voor.
Lees verder onder de advertentie
Charlene heeft een peutertweeling en krijgt regelmatig een oppas aangeboden uit haar familie- en vriendenkring. Met beide handen aanpakken, zou je zeggen, maar zij gaat er nooit op in. Op haar blog vertelt ze waarom niet:
‘Tweelingen zijn erg leuk, maar ook veel werk en stress. Mensen die geen ervaring hebben in het opvoeden van tweelingen, wordt het al snel teveel. Als je niet oplet, is je huis binnen vijf minuten één bende. Net als het mijne – uit schaamte laat ik dus ook niemand oppassen in m’n eigen huis.’
Angst
‘Ik ben angstig aangelegd, als het om m’n kinderen gaat. Ik denk constant: zijn ze veilig? Hebben ze gegeten? Worden ze niet geraakt door een auto, of breken ze hun nek niet omdat ze elk meubelstuk als een berg aanzien die ze kunnen beklimmen? Laat staan als iemand anders op ze moet passen.’
Routine
‘Ik doe alles met mijn tweeling volgens een vast schema. Bij die routine voel ik me veilig – en de kinderen ook – en het huis uit gaan zonder kinderen, is het niet waard om dat te verpesten.’
Kalmeren
‘Als één van mijn kinderen huilt, zullen anderen misschien niet in staat zijn om haar te kalmeren. Niemand kent ze zo goed als ik en dat kan rampzalig zijn.’
Onbekenden
‘Veel mensen die ik amper ken, bieden aan om op te passen. Ze bedoelen het goed, maar dat durf ik niet aan. Ze kunnen nog zo aardig en lief zijn, maar ik ken ze niet goed genoeg om mijn kinderen met een gerust hart bij ze achter te laten.’
Ziek
De huizen van andere mensen zitten vol bacteriën en ik wil niet dat mijn tweeling voor de zoveelste keer ziek wordt. Veel mensen vinden dat belachelijk – en ik weet ook wel dat ziek worden helpt bij het opbouwen van hun immuunsysteem. Maar toch. Mijn kinderen worden al zo snel ziek, dus ik wil niet dat ze nog eens extra risico lopen.’
Verantwoordelijkheid
‘Het zijn míjn kinderen. Ik ben verantwoordelijk voor ze. Ik vind het lastig om andere mensen tegen hen te horen zeggen: ‘Je moet dit of dat.’
Ondanks al haar bezwaren, begrijpt Charlene dat er een dag komt dat ze heel hard een oppas nodig heeft. ‘Er komt een keer een noodgeval waarbij ik mijn kinderen ergens moet droppen of iemand naar ons huis moet halen. Maar tot die tijd werkt dit voor ons – zonder oppas, alleen mijn man en ik. En de tijd die wij samen hebben? Die zit wel goed. Er zijn genoeg manieren om het samen leuk te hebben als de kinderen in bed liggen.’
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Je kinderen laten je regelmatig versteld staan, toch? Vaak op een positieve manier, maar soms ook op een… wat minder positieve manier. Mira maakte het mee tijdens de eindexamens van haar dochter.
De politie zoekt vandaag opnieuw naar de twee ontvoerde kinderen, Jeffrey (10) en Emma (8) uit Beerta, die al vier dagen spoorloos zijn nadat hun vader Klaas Bijl ze meenam. De zorgen over hun welzijn nemen met de dag toe nu er steeds meer details boven water komen.
Sommige kinderen kunnen van een gesmolten ijsje of een scheef gestrikte veterschoen een heus Grieks drama maken. Krijg je spontaan zin om auditie voor GTST aan te vragen zodra je peuter huilt omdat je haar boterham in tweeën hebt gesneden, dan is de kans groot dat er een drama queen in de dop in huis […]
Nienke (32) liep vorig jaar mee tijdens de laatste avond van de Avondvierdaagse en de sfeer was gemoedelijk, tot een iets te gezellige vader met een blikje bier de show begon te stelen. “Op een gegeven moment deed hij alsof hij de leider van een fanfare was.”