Croissantjes als ontbijt, koek als tussendoortje, patat als avondeten. Sommige gezinnen hebben een heel andere definitie van ‘gezond en gevarieerd’. Wat doe je als je kind daar het liefst elke dag wil spelen – én blijven eten?
Lees verder onder de advertentie
Steffi: “Ik weet heus wel dat je kinderen niet elke dag alleen maar groenten en quinoa hoeft voor te schotelen. Echt, ik ben geen voedselpolitie. Maar er is een grens. En die grens heet: elke avond pizza, patat of pannenkoeken.
Bizarre eetgewoonten
Mijn zoontje speelt vaak met een jongetje uit de buurt. Hartstikke leuk, ze kunnen goed met elkaar opschieten en zijn onafscheidelijk zodra ze elkaar zien. Maar sinds een tijdje wil mijn zoon bijna dagelijks bij hem spelen. Dat is echter niet het probleem, de bizarre eetgewoonten van het gezin wel.
Lees verder onder de advertentie
Ik heb ze nog nooit iets zien eten wat als gezond wordt gezien. Ze krijgen de hele dag door lekkers. Met ‘lekkers’ bedoel ik: croissantjes, chocoladebroodjes, koekjes met een halve centimeter chocolade erop, en snoep – héél veel snoep. En dan heb ik het nog niet over het avondeten gehad. Vissticks, friet, knakworsten, pizza… Iedere avond weer. Dit is echt niet normaal, toch?
Dus wat gebeurt er elke keer als ik hem daar ophaal rond etenstijd? ‘Mam, mag ik blijven eten? Pleaaaase? Ze eten pannenkoeken!’ En dan moet ik weer de strenge moeder uithangen en zeggen: ‘Nee schat, we eten thuis.’ Dat is natuurlijk een grote teleurstelling. Tranen zelfs. Want ja, wie wil er nou broccoli als je ook een Nutella-crêpe kunt krijgen?
Lees verder onder de advertentie
Ik probeer het tactisch aan te pakken. ‘Laat hem volgende keer lekker bij ons spelen!’ app ik dan enthousiast. Maar negen van de tien keer krijg ik terug: ‘Ze willen liever hier, ze zijn zo lekker aan het bouwen met Lego.’ Tuurlijk. Ik weet precies wat ze daar aan het bouwen zijn: een suikerbom met extra hagelslag. Ik snap wel dat ze liever daar spelen.
Klaar ermee
Maar nu zit ik dus met een dilemma. Ik wil niet die moeder zijn die playdates gaat verbieden omdat het menu me niet aanstaat. Maar ik wil ook niet dat mijn kind denkt dat een normale maaltijd standaard eindigt met drie koekjes en een chocomel.
Soms fantaseer ik dat ik gewoon een keer zeg: ‘Nee, klaar. Je mag daar niet meer spelen.’ Maar dat voelt ook niet goed, want het zijn goede vrienden. Dus voor nu blijf ik laveren tussen de broccoli en de bitterballen. En probeer ik hem thuis te overtuigen dat worteltjes ook best lekker zijn. Met wisselend succes.”
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
Voor drukke gezinnen is een zorgeloze vakantie goud waard. Lorna koos daarom voor een volledig georganiseerde vakantie: wensenlijstje inleveren, koffers pakken en gáán. Maar hoe zorgvuldig ook geregeld, kwam er toch een verrassing om de hoek kijken die ze niet had zien aankomen…
Je hoopt dat je kind nooit gepest wordt. Maar ook niet dat het je eigen kind is die pest. Deze vader vertelt over precies zo’n situatie met zijn 11-jarige zoon. En zijn aanpak is er eentje waar veel ouders wat van kunnen leren.
Toen Rianne (29) voor het eerst van haar vriendengroep moeder werd, had ze niet verwacht dat dit zo’n grote impact zou hebben op de band met haar hechte groep vriendinnen. Toch is de vriendschap drastisch veranderd.
Moederschap is niet altijd een picknick in het park. Er zijn driftbuien, slapeloze nachten en het eindeloze mysterie van vermiste sokken. Maar sommige moeders lijken moeiteloos overal een feestje van te maken. Ze lachen zich door de chaos heen, organiseren knutselmarathons alsof het festivals zijn en dansen door de woonkamer met een peuter op de […]