Op het moment dat de telefoon van blogger Emily Hollenbeck in het water viel, kreeg ze zowat een paniekaanval. Maar nu ze al vijf dagen zonder zit, vindt ze het eigenlijk wel lekker.
Op Scary Mommy vertelt ze waarom.
Ik had geen idee hoeveel stress ‘aan staan’ veroorzaakt. Met mijn telefoon in de buurt was er altijd nog wel een mail die ik kon beantwoorden of iets wat ik kon googelen. Nu ik die opties niet meer hebt, voelt het als een soort pauze van m’n overbelaste brein.
Door onnozele Facebookpagina’s, bijvoorbeeld. Waar je maar doorheen kunt blijven scrollen.
Met mijn telefoon appte ik nog weleens last minute naar vrienden: ‘Hé, wij zijn nu hier, dus als je in de buurt bent…’, maar nu moet ik bewust met iemand afspreken. En eigenlijk is dat heel fijn: ik weet precies waar ik aan toe ben.
Lees ook
Melinda Gates waarschuwt: ‘Geef kinderen niet te snel een smartphone’ >
Want zo erg is het niet als je een collega niet dezelfde minuut nog terugmailt.
Met mijn telefoon in de buurt voelde ik me gedwongen om een oneindige to-do-lijst af te vinken. Kunnen spelen met mijn kinderen zonder zo’n lijst in mijn hoofd, voelt bevrijdend.
Want ik móet mijn werk nu wel ‘uitschakelen’ op bepaalde momenten.
Hiermee wil Emily overigens niet zeggen dat ze nooit meer een mobiel aanschaft, die luxe heeft ze door haar werk niet, maar het heeft wél haar ogen geopend. ‘Ik hoop dat ik mijn telefoon voortaan vaker links laat liggen en minder geestdodend doorspit.’
Waarom jouw ‘moeilijke’ kind weleens hoogbegaafd kan zijn? Tekenen van hoogbegaafdheid zijn namelijk niet zo herkenbaar als je in eerste instantie zou denken.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
Opvang of een gastouder voor je kind, het kan nogal een struggle zijn en daarmee dus ook ontzettend stressvol. Zo ook voor Jill. Want wat als je gewoon moet werken, maar je kunt je kinderen nergens onderbrengen?
Ah, kinderen. Wanneer ze een gigantische flapuit de wereld in gooien en jij met het schaamrood op je kaken de schade probeert te verminderen.
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
