Het moet maar eens afgelopen zijn met rommelige moeders de hand boven het hoofd houden, vindt schrijver Rachel Garlinghouse. Ondanks dat er bij haar thuis vier kinderen rondrennen, doet ze er alles aan om de boel netjes te houden.
Lees verder onder de advertentie
‘Van die cliché uitspraken als: ‘herinneringen worden gemaakt in een rommelig huis’ en ‘wees blij dat je een huis hebt om op te ruimen’, ken ik nu onderhand wel’, schrijft Rachel op Scary Mommy. ‘Bij mij werken ze niet: als het thuis een zooi is, ben ik onrustig en gestresst.’
Lees verder onder de advertentie
‘Freaks’
Mensen die extreem opgeruimd zijn, worden vaak bestempeld als ‘freaks’, merkt Rachel. En dat kwetst haar. ‘Angst voor rommel kan iemands leven domineren. Als mijn huis op orde is, is mijn geest op orde. Ik kan me beter concentreren op werk, ben een betere moeder en een betere partner. Als iemand tegen mij zegt dat ik niet zoveel bezig moet zijn met opruimen ‘omdat mijn kinderen zo snel opgroeien en ik moet genieten van de momenten met hen’, doet dat pijn.’
De blogger wil hiermee duidelijk maken dat moeders die veel bezig zijn met schoonmaken, óók goede moeders zijn. ‘Controle brengt verlichting – ook als het maar tijdelijk is. Dus, aan alle schoonmaakmoeders: trek je niets aan van al die uitspraken. We hebben het al veel te druk met het opruimen van de kledingkast van onze kinderen ;).
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Elke generatie moeders denkt stiekem dat zij het echt anders doet dan de vorige. En dat klopt ook best. Waar oma nog geloofde in “niet lullen maar poetsen”, en onze eigen ouders ineens álles gingen overanalyseren, blijken Gen Z-ouders hun eigen route te kiezen.