Blogger Nicole Pecoraro was ‘die moeder’ die altijd druk was, andere ouders negeerde op het schoolplein en haar kinderen na school niet met anderen liet spelen.
‘Ik was die moeder waar iedereen een hekel aan had’, schrijft ze. ‘Maar dat kan me niets schelen.’
Omdat Nicole altijd zo snel mogelijk haar busje weer instapte zodra ze haar kinderen ophaalde, werd ze door andere ouders gekscherend de ‘busjesmoeder’ genoemd. Maar ook deze ‘busjesmoeder’ heeft een verhaal en dat wil Nicole graag vertellen. ‘Ik had in die periode drie kinderen van 5, 2 en 1. Je weet wel, die superleuke leeftijden waarin niemand slaapt, er altijd iemand aan het zeuren is omdat-ie honger heeft, moe is of het naadje van z’n sok kietelt.’ Ze vervolgt: ‘Daarbij had ik een kind dat je met geweld moest overdragen aan de juf of meester en zich hysterisch aan mijn been vastklampte. Zodra ik hem had afgezet, verzon mijn andere kind, die naar de kleuterschool moest, allerlei nepziektes om te proberen thuis te blijven.’
Lees ook
Man schrijft indrukwekkende column over postnatale depressie van zijn vrouw >
Maar dat was volgens Nicole nog niet alles: ook haar huwelijk verliep in die tijd stug. ‘Mijn ex was verslaafd, woonde niet langer thuis en ik was depressief. Ik moest leren hoe ik een alleenstaande moeder kon zijn en elke dag was een nieuwe strijd. Tussen de gewone kinderchaos was er een rechtbank, advocaten en kinderen om te troosten.’ Nicole had de ouders die haar ‘busjesmoeder’ noemde, graag willen vertellen dat haar leven een complete chaos was. Dat zij en haar kinderen de nacht ervoor huilend in slaap vielen omdat ze met moeite probeerden hun leven weer op te pakken. ‘Soms had ik amper geslapen. Ik was eenzaam, verdwaald en moest het allemaal alleen doen.’
Nu de storm is gaan liggen en het beter gaat, probeert de blogger wél een gesprek te beginnen met ouders op het schoolplein. ‘Ik vind het moeilijk om nieuwe ‘moedervriendinnen’ te maken, maar ik sta er wel, met een lach op mijn gezicht. En aan het eind van het jaar mogen mensen best over mij roddelen, maar ik hoop dat ze me (doordat ik sociaal wat onhandig ben) een ‘rare moeder’ noemen, in plaats van de ‘busjesmoeder’. Want dat klinkt sowieso beter, niet?
Bron: Scary Mommy
Met twee vaders in je leven wordt Vaderdag ineens een iets complexere puzzel. Voor Nino van der Meijde (19) is het wel glashelder wie die rol écht vervult. Hoewel zijn biologische vader niemand minder is dan Octave ‘Okkie’ Durham, de man achter de beruchte Van Gogh-roof, ligt zijn hart bij Andy van der Meijde (46).
Elke generatie moeders denkt stiekem dat zij het echt anders doet dan de vorige. En dat klopt ook best. Waar oma nog geloofde in “niet lullen maar poetsen”, en onze eigen ouders ineens álles gingen overanalyseren, blijken Gen Z-ouders hun eigen route te kiezen.
Een nieuwe vrouw met een kinderwagen in de straat. Gezellig, denkt Moniek. Maar er lijkt iets vreemds aan de hand.
Emotionele intelligentie zie je niet terug in een rapport, maar in kleine dagelijkse momenten: hoe een kind met gevoelens omgaat, hoe het speelt, rust zoekt of contact maakt.
Thijs Boermans zit midden in de babybubbel én de liefdesfase. Samen met Anna Nooshin geniet hij volop van het gezinsleven met dochter Nala, die in februari 2024 werd geboren.
Ben je uitgerekend in december? Wat is dan mooier dan een naam die perfect past bij deze gezellige feestmaand?
