Een moeder vertelt over het hilarische moment in het moederschap waarop ze even he-le-maal de mist in ging.
Chantal (28) woont samen met Jaïro (33) en is moeder van Evie-Anna (3).
“Ik heb het wel honderd keer geroepen: ‘Weg bij de schuifpui!’ en: ‘Niet aan de deur komen!’ Maar onze peuterdochter Evie-Anna is eigenwijs. Afgelopen zomer liep ze weer de hele tijd aan de schuifpui te trekken. Mijn vriend en ik hadden al een paar keer gewaarschuwd. Totdat we een knal hoorden, meteen daarna gevolgd door een raar krakend geluid. Het kind schreeuwde alles bij elkaar en wapperde maar met haar linkerhand. We hadden echt een harde krák gehoord en vermoedden dat ze met haar handje tussen de schuifdeur had gezeten.
Eerste hulp
In paniek reden we naar het ziekenhuis. Al die tijd bleef Evie-Anna huilen en gillen om haar speen, die we in de gauwigheid waren vergeten. De eerstehulparts vertrouwde het niet. Je zag niets aan de buitenkant van haar hand, maar het kind bleef krijsen. Hij durfde er niet aan te komen, uit angst dat hij iets zou forceren. Hij stuurde ons door naar de röntgenafdeling, zodat ze daar een foto konden maken. Oké, prima. Een lieve verpleegkundige vertelde Evie-Anna wat ze moest doen: eerst voor de vorm haar rechterhandje op de plank, daarna het linker. Ze deed keurig wat er werd gevraagd. Daarna was onze dochter doodstil.
Terwijl Jaïro en ik met bleke neusjes in de wachtkamer plaatsnamen in afwachting van de uitslag, rende Evie-Anna naar de speelhoek. Moeiteloos begon ze met beide handen te bouwen aan een legotoren. Dat kon ook, want op de foto’s was geen breuk te zien. De knak die wij zo duidelijk hadden gehoord bleek namelijk van haar geliefde speen te zijn geweest.”
Deze dat ging ff mis heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
