Kek Mama-columnist Anke Laterveer is single moeder en schrijft supereerlijk en uitgesproken over wat ze meemaakt of wat haar opvalt.
Lees verder onder de advertentie
“Ga je mee op wintersport?” vraagt de man die later de vader van mijn kinderen zal worden als we elkaar een maand of drie kennen. “Tuurlijk!” roep ik enthousiast. Wintersport is in zijn familie traditie. Nog voor hij kon lopen stond hij al op ski’s, bij wijze van spreken. Ik eh… niet. Dat wintersport een samentrekking is van de woorden winter en sport die in mijn familie en zeker bij mij op weinig enthousiasme kunnen rekenen, heeft daar zeker in meegespeeld. Maar de man wil wintersporten en ik wil de man, dus gaan we.
Lees verder onder de advertentie
Naarmate de wintersport dichterbij komt, vraag ik hem of het eigenlijk moeilijk is, dat skiën. “Nee joh,” zegt hij zelfverzekerd, “dat kan echt iedereen.” Mooi. Ik heb visioenen van mezelf in een strak rood skipak. Ik zoef de berg af alsof ik nooit anders gedaan heb. Ik ben een natuurtalent. De werkelijkheid is net even anders.
Precies hoe het is om moeder te zijn
Om te beginnen blijkt het pak niet te passen, dus ik ga in een wapperende dekbedjas onhandig de sleeplift in. Toch minder spectaculair. Wanneer ik met moeite het oefenheuveltje af sukkel, hoor ik iemand “Pizzapunt! Pizzapunt!” roepen. Voor ik ter aarde stort, roep ik nog: “Ja lekker!” Pizzapunt blijkt een manier om te remmen. “Als je je ski’s in een pizzapunt zet, dan rem je vanzelf.” Vermoedelijk een stuk handiger dan mijn manier: keihard met mijn gezicht in de sneeuw.
Lees verder onder de advertentie
En daar, zittend tussen mijn ski’s, bekruipt me opeens het gevoel: ik vind dit echt wel leuk, maar volgens mij kan ik dit gewoon niet zo goed. En dat is precies hoe het voor mij is om moeder te zijn. Vooraf had ik er zulke mooie ideeën bij. Ik wist zeker dat het goed zou komen. Ik ben tenslotte hartstikke leuk, knuffelig en heb altijd aandacht voor iedereen om mij heen. Tot ik opeens met een baby in mijn armen lag en voelde: ik heb geen flauw idee wat ik aan het doen ben. De mensen om mij heen leken het allemaal prima te weten – ik voelde alleen maar paniek.
“Kostte me jaren voor ik het kon”
Inmiddels zijn we zeven jaar verder. Ik ben niet de moeder geworden die ik dacht dat ik zou zijn. Tuurlijk hou ik nog steeds van knuffelen, maar niet altijd. Soms zit ik te twitteren terwijl mijn kinderen een dansje laten zien. Maar ze leven nog, ze houden van me, we bakken muffins en we stoeien. Ze gaan zelfs meestal op tijd naar bed. Op de verjaardag van een van hen zit ik naast mijn ex. Het gaat over skiën. “Is dat nou moeilijk?” vraagt iemand. “Ja joh”, zegt hij. “Kostte me jaren voor ik het kon.”
Liefde is een mysterie, maar de sterren hebben stiekem al een paar antwoorden voor ons. Want wist je dat sommige sterrenbeelden zó goed bij elkaar passen dat ze een gouden medaille verdienen?
Wat een gezellige pakjesavond zou moeten worden, liep uit in een familiedrama. Kelly had nooit een goede band met haar schoonzus en zwager, maar toen er kinderen in het spel kwamen, ging het van kwaad tot erger. De boel escaleerde tijdens pakjesavond.
Laten we eerlijk zijn: alle kinderen hebben hun momenten waarop ze liever luisteren naar het buurmeisje van drie dan naar hun eigen ouders. Maar als je een kind hebt met een bepaald sterrenbeeld, kun je je borst natmaken. Deze zijn pas écht eigenwijs.
Kinderen die in het Engels tot 20 tellen, maar geen bal kunnen vangen of blokken stapelen – het klinkt grappig, maar experts maken zich zorgen. De schermtijd van jonge kinderen schiet omhoog, en dat laat z’n sporen na.
Sinterklaas is een feest voor jong en oud, maar als je krap bij kas zit kan pakjesavond je veel buikpijn bezorgen. Ook Danique (36) voelde zich hierdoor radeloos, omdat ze wist dat haar kinderen geen cadeautjes in hun schoen zouden vinden. Tot er op de deur werd geklopt.