‘Als een van mijn kinderen vraagt hoeveel ik weeg, lieg ik’

Chantal (41): “Als een van mijn kinderen vraagt hoeveel ik weeg, lieg ik. Al jaren. Eigenlijk vind ik dat stom van mezelf, want wat leer ik ze? Dat je niet mag wegen wat je weegt? Dat je dan een paar kilootjes moet smokkelen? Toch doe ik het. Als ze vragen hoeveel ik weeg, zeg ik met stalen gezicht: ‘69 kilo.’

Onzin, het juiste antwoord is 75. Misschien dat die zes me een beter gevoel geeft, of dat ik simpelweg niet te dik en zwaar wil klinken. Of misschien ben ik wel bang dat ze het ooit tegen iemand anders zeggen. Geen idee. Ze hebben zelf ook ogen en kunnen mijn muffintop prima zien.”

Voor eeuwig jong

Astrid (‘33’): “Ik ben al jarenlang 33 jaar oud, totdat mijn dochter (7) doorkreeg dat er iets niet klopte omdat ik nooit ouder werd. Sindsdien ben ik overigens wél altijd 33 gebleven, ook voor mijn dochter.”

Lees ook – ‘Ik heb mijn kinderen wijsgemaakt dat ik alles kan zien wat ze doen’ >

Nu al?

Hilde: “Het was oud en nieuw. We staken om acht uur wat vuurwerk af, dronken een glas (kinder)champagne, wensten elkaar een gelukkig nieuwjaar en legden de kinderen in bed. Klaar.”

Miriam: “Mijn kinderen vinden dat prima, want die houden er niet van om midden in de nacht wakker gemaakt te worden.”

Anne: “Wij gaan na het eten gewoon even koffie drinken of een spelletje doen en zeggen dan: ‘Wow, het is al bijna twaalf uur!’ Daar trappen ze met open ogen in. We steken vuurwerk af, proosten, doen nog een spelletje en de kinderen zijn er heilig van overtuigd dat ze pas om twee uur naar bed gaan. Ze slapen vervolgens overal doorheen.”

Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.